Teatr szkolny to szczególnie ważne narzędzie w pracy dydaktycznej i wychowawczej szkoły, niestety dziś w naszym kraju niedoceniane. Po drugiej wojnie światowej doszło w jego pracy do pewnego regresu, co możemy zauważyć na przykład przyglądając się stronom internetowym poświęconym jego działalności w takich np. Państwach jak Niemcy, Francja, czy obszerna Brytania. Widać, iż na tle takiej działalności, aktywność polskich teatrów szkolnych wygląda wciąż skromnie. Pomiędzy innymi i z tego powodu warto poznać pracę Piotra Kotlarza „Teatr szkolny II Rzeczypospolitej”. Autor przypomina w niej nasze osiągniecia w tej dziedzinie, ukazuje jak wszechstronna była to aktywność, jak spore były i są jej możliwości. To ważna pozycja, która powinna znaleźć się na półce każdego nauczyciela, a zainteresować może każdego ucznia i fanów teatru.
Fragment recenzji pracy doktorskiej Piotra Kotlarza, na bazie której powstałą ta książka, autorstwa prof. Janusza Deglera:
Rozprawa Piotra Kotlarza to rezultat mrówczej pracy, żmudnych kwerend (zwykle w trudno dostępnych czasopismach specjalistycznych) i starannego poznania wielkiej ilości publikacji oraz różnorodnych źródeł. Potężnie przedstawiony stan badań uświadamia, jak bogaty i zróżnicowany był to materiał. Nie ma wątpliwości, ze Autor poznał go na wylot, panuje nad nim i dzięki temu potrafi w pierwszym rozdziale dokładnie i zajmująco opowiedzieć całą historię teatru szkolnego. Wypełnia wywód datami, tytułami, nazwiskami, faktami, szczegółami,jednocześnie umiejętnie demonstruje ewolucję teatrów zakonnych, zmiany związane z ich repertuarem i pełnione funkcje edukacyjne i wychowawcze. Nie sposób wytknąć Autorowi jakichkolwiek uchybień, pomyłek czy braków. Pierwszy rozdział jego pracy to po prostu konkretna synteza dziejów teatru szkolnego od przeciętniewiecznych początków do roku 1918.
