Książka powstała w setną rocznicę urodzin Tadeusza Kantora. Zespół autorów podjął w niej próbę wielowymiarowej i interdyscyplinarnej odpowiedzi na pytanie o status współczesnego artysty. Wypowiedzi znawców teatru Kantora oraz badaczy współczesnej sztuki sytuują się w kontekście zmian, jakie w polskiej i światowej kulturze zaszły na przełomie XX i XXI w.
Czyli są także formułowane w odniesieniu do przemian obserwowanych w estetycznej wrażliwości od czasu ostatnich wystąpień twórcy Umarłej klasy. […] Działania twórcze są tutaj opisywane w dyskursach socjologicznych i medioznawczych, w języku cyberkultury, performatyki, trans- i posthumanistyki.
Dzieła artystyczne umieszczono w materii płynnej, relacyjnej, procesualnej, biotechnologicznej, wirtualnej i zmysłowej, wykraczając daleko poza jednostajne struktury znaczące i postępowe modele sztuki. Estetykę współczesnego dzieła przeniesiono w przestrzenie interakcji, zobowiązania, podmiany, wpływu, afektu, inspirowania krytyki społecznej, przeprogramowania dominujących dyskursów politycznych i kulturowych.
Refleksja o sztuce stała się więc opisem nowych rozmiarów rzeczywistości, poszerzanej i udostępnianej nie tylko technicznie, ale i w wyniku silnego zaktywizowania jednostkowej percepcji. Dr hab. Prof.
UP Marek Pieniążek [Ze Wstępu]
