To kolejna publikacja w linii "Psychologia stosowana". Artykuły zebrane w tej książce są przykładem analiz relacji pomiędzy: filmem a jego odbiorcą, samym filmem (np. Analiza dzieła filmowego z użyciem teorii psychologicznej) i filmem a jego autorem.
Psychologia w filmie, filmy psychologiczne, metody psychologiczne do analizy i interpretacji przekazów audiowizualnych, wykorzystanie filmu w edukacji psychologicznej czy w badaniach dotyczących np. Funkcjonowania procesów poznawczych człowieka.
Współczesne przykłady ukazujące relacje pomiędzy X muzą i jedną z wiodących nauk społecznych można aby mnożyć. Film intrygował, ciekawił, uruchamiał w widzach emocje i przyciągał od za każdym razem przedstawicieli rozmaitych grup społecznych.
To właśnie oni – ulegając magii kina – przenosili się mentalnie w kompletnie nowy wymiar odczuwania rzeczywistości, a swoją obecnością i zainteresowaniem motywowali twórców do rozwijania „języka" i innych środków technicznych, aby uzyskać coraz to udoskonalony efekt realności.
Voyeuryzm, termin przeniesiony w obręb refleksji filmoznawczej z terenu psychoanalizy i seksuologii, stał się podstawową zasadą ustanawiającą skopofiliczną relację pomiędzy obrazem filmowym a jego odbiorcą.
Kino z kolei stało się przestrzenią praktyk kulturowych, w których równocześnie wspomniane już pojęcie voyeuryzmu, jak i ekshibicjonizm zostały uwolnione od swych pierwotnych, parafilnych denotacji i dookreślone przymiotnikiem „filmowy".
Odtąd będą opisywać istotę kina i komunikacji audiowizualnej opartych na relacji między widzem (voyeurem) a rzeczywistością przedstawioną na ekranie. Ze Wstępu autorstwa prof. Agnieszki Ogonowskiej
