Z jednej strony współczesne syndromy zjawisk cywilizacyjnych kształtują tzw. NOWĄ PRACĘ. Zmieniają się bowiem jej istota i sposoby realizowania. Z drugiej strony pojawia się pytanie, jak sprawić, żeby edukacja przygotowywała do życia w przyszłości – w warunkach NOWEGO MILLENNIUM; do świata, który dziś jeszcze nie istnieje; do wykonywania zawodów, których jeszcze nie ma? Jak ma ona wyposażać w kompetencje przyszłości? Czy to jest w ogóle osiągalne? na te pytania warto poszukiwać odpowiedzi, nad wyraz gdy upowszechnia się formuła czwartej rewolucji przemysłowej.
Kategorie: NOWEJ PRACY, NOWEJ KARIERY, i EDUKACJI są dynamiczne i wymagające ciągłego, nieprzystępnego namysłu naukowego, który podjęli autorzy przygotowujący prezentowane w książce rozdziały. Zgodziwszy się z tezą o narodzinach NOWEJ PRACY, zainicjowali trud poszukiwań w tym obszarze problemowym.
