Zagroda zębów to zbiór miniatur literackich, będących apokryficznymi wersjami mitu Odysa. Szostak próbuje w nich prześledzić alternatywne, nieistniejące wersje mitu: Odys nie wraca na Itakę, gdyż zakłada dom gdzie indziej; Odys nie wraca, gdyż pomaga odbudować Troję; Odys wraca, ale zostaje zabity przez Penelopę; Odys wraca, lecz nikt nie rozpoznaje w nim obszernego bohatera i umiera w samotności.
Te kilkadziesiąt mikrohistorii to opowieści o bezdomności, pustce i niemożności powrotu. To tęsknoty za prawdziwym życiem, które za każdym razem jest gdzieś daleko, choć czasem wydaje się na wyciągnięcie ręki.
