W kolejnym tomie monograficznym z cyklu „Zbliżenia” wyszukamy teksty, które, choć są jednoznacznie usytuowane w językoznawstwie i literaturoznawstwie, to łączą wątki dyscyplin pokrewnych i równocześnie mają wartość użytkową na potrzeby językoznawstwa używanego.
Tu warto zwrócić uwagę na tekst Mirosława Pawlaka dotyczący diagnozy i propozycji zmian w kształceniu na studiach filologicznych, oraz Joanny Zawodniak i Mariusza Kruka o wnioskach z przebadanej nudy doświadczanej w trakcie nauki języków angielskiego i niemieckiego.
W części literaturoznawczej wskazać należy opracowanie Agnieszki Salskiej „Polskie listy do Emily Dickinson”. W kolejnej, poświęconej translatologii, Barbara Lewandowska-Tomaszczyk zastanawia się, czy ekwiwalencja translatorska jest urojeniem.
Natomiasty w części najobszerniejszej – językoznawstwo ogólne – m.in. Aneta Pawlak pisze o aforyzmie jako materiale dydaktycznym w nauczaniu języków obcych na przykładzie języka hiszpańskiego, a Małgorzata Posturzyńska-Bosko prezentuje językowy obraz kobiety na podstawie XVII-wiecznych przysłów kastylijskich.
