Czym jest asceza i czy we współczesnym świecie jest jeszcze dla niej miejsce? Czy może mieć ona rozmiar filozoficzny i etyczny – być asc-etyką? Jaki jest związek ascezy z etyką umiaru? Jakie wartości związane są z ascezą? Książka jest próbą odpowiedzi na te pytanie na podstawie filozoficznych i etycznych analiz, z znaczna dozą przekonania, że to właśnie filozofia i etyka mogą być dziś siłą dającą ludziom coś dobrego; podejmuje problematykę nadmiaru we współczesnym świecie, a także kryzysu wynikającego z przesytu.
Jest w dużej mierze ujęciem aksjologicznym, koncentrującym się na wartościotwórczym wymiarze surowych umiejętności. Asceza jest tu przedstawiona jako sposób życia w odniesieniu do autoedukacji, ekowartości, a także etyki codzienności.
Stara się znaleźć punkty oparcia dla poszukiwań osobistej równowagi pomiędzy wystarczalnością a nienasyceniem. Jednak najczęściej książka jest zachętą do współmyślenia: do ochłonięcia z przesytu bezrefleksyjności na rzecz namysłu nad znaczeniem naszej etycznej kondycji.
