Wstęp Książka jest poświęcona zagadnieniom zastosowania nietoksycznych metod w grafice warsztatowej. Od lat 90. XX w. Zauważalne jest znaczne zainteresowanie naturalnym aspektem technice graficznych, na ogół w USA, Kanadzie i w krajach Europy Zachodniej.
W Polsce jednocześnie nietoksyczne techniki, jak i materiały i warsztat nie są szerzej znane. Ze względu na swoje liczne atuty, jak w dodatku potencjał wyrazowy, alternatywne techniki i materiały zasługują na głębszą analizę, szerszą aplikację w nowoczesnym warsztacie graficznym i przybliżenie polskiemu czytelnikowi tych zagadnień.
Ze względu na szczególnie rozległy obszar badań przeróżnych działań artystycznych, w założeniu praca stanowi plastikowe ujęcie problemu z analizą poszczególnych metod, technik i tworzyw. Znaczenie pracy mieści się w jej podstawowych, równorzędnych aspektach, określających jej wartość równocześnie w zakresie naukowym, jak i funkcjonalnego wykorzystania.
Aspekt naukowy znajduje swoje odzwierciedlenie w poszerzeniu wiedzy o grafice, istocie współczesnych rozwiązań warsztatowych, możliwości i zastosowań nietoksycznych technologii. Oparte na badaniach rozwiązania, opisane techniki wraz z podaniem parametrów technologicznych i receptur, w wielkim stopniu przybliży naukowo- -artystycznemu środowisku grafików w Polsce, dynamicznie rozwijający się na Zachodzie obszar grafiki non-toxic.
W upowszechnieniu nowych kierunków badań w zakresie technice graficznych, poszerzeniu wiedzy o grafice artystycznej i jej współczesnych dokonaniach mieści się popularyzatorski aspekt niniejszej pracy.
Artyści graficy znajdą tu charakterystyki nietoksycznych technik, propozycje receptur i opis przeprowadzonych doświadczeń, wraz z prezentacją uzyskanych efektów. Mam nadzieję, iż przedstawiony materiał będzie inspiracją dla czytelnika do indywidualnych poszukiwań twórczych, które okażą się wartościową artystycznie eksploracją.
Książka powstała z myślą o wszystkich osobach zajmujących się grafiką albo zainteresowanych nią, które są skłonne przeżyć twórczą przygodę i doświadczyć innych, bezpieczniejszych, współcześnie wykorzystywanych metod i środków bądź posiadających potrzebę zaktualizowania swej dotychczasowej wiedzy i praktyki artystycznej.
Adresatami niniejszej pracy są przede wszystkim graficy praktycy, pracownicy naukowi wyższych uczelni, studenci kierunków artystycznych, nauczyciele i uczniowie liceów plastycznych. Zaprezentowany w tej publikacji alternatywny charakter warsztatu graficznego może czynić ją pomocną w organizacji i prowadzeniu pracowni plastycznych w placówkach oświatowych i edukacyjnych.
Uwzględniając uniwersalne przesłanie i praktyczny charakter omawianych zagadnień, mam nadzieję, że książka będzie atrakcyjna dla wszelkich osób, którym proekologiczny rozmiar twórczości nie jest obojętny.
Podziękowania Autorka wyraża wdzięczność Recenzentom niniejszej monografii: Profesorom Henrykowi Ożogowi i Andrzejowi Markiewiczowi za wnikliwą i życzliwą ocenę, a także cenne uwagi bardzo pomocne w ukształtowaniu ostatecznej zawartości i formy książki.
Słowa serdecznego podziękowania kieruję do prof. Jana Szmatlocha i mgr Barbary Czapor-Zaręby za przeprowadzenie szeregu doświadczeń 8 Wstęp z zastosowaniem nietoksycznych środków i materiałów w technikach druku wklęsłego i wypukłego oraz za udostępnienie efektów badań i powstałych wyśmienitych grafik.
Składam podziękowania mgr. Inż. Stanisławowi Kamińskiemu za profesjonalne i rzetelne zaprojektowanie, wykonanie i uruchomienie stanowisk będących bazą badawczą Pracowni organicznych Technik Grafiki w Instytucie Sztuk pięknych na Wydziale Sztuki Akademii im.
Jana Długosza. Paniom dr Renacie Misztal i mgr Agnieszce Balińskiej z Wydziału Matematyczno- Przyrodniczego AJD dziękuję za dostępne przybliżenie mi i czytelnikom procesów chemicznych zachodzących w trakcie trawienia metalowych matryc.
Chcę ponadto podziękować wszystkim osobom współpracującym ze mną zarówno podczas realizacji zadań projektu, jak i przy powstawaniu publikacji. Bardzo dziękuję mojej Rodzinie, Monice i Bartkowi, a także bliskiej mi osobie – dr.
hab. Inż. Jerzemu Winczkowi – za dużą pomoc i wsparcie, a także trud włożony w przygotowanie tworzyw monografii do edycji. Katarzyna Winczek