Książka stanowi analizę dziesięciu najbardziej znanych świadectw, które – w powszechnej opinii – potwierdzają adekwatność darwinizmu. Wells zwraca uwagę,mnóstwo środowisk traktuje przywołane przykłady jako ikony ewolucji.
Autor podejmuje różne zagadnienia, omawiając m.in.: darwinowskie drzewo życia sporządzone na podstawie odkrytych skamieniałości, homologię kończyn kręgowców, rysunki Ernsta Haeckela demonstrujące podobieństwa pomiędzy embrionami różnych form życia, skamieniałość archeopteryksa oraz znane zięby Darwina z wysp Galapagos.
Wells wyróżnia, iż przedstawione ikony ewolucji są niezgodne z danymi empirycznymi oraz wskazuje, że niektóre zostały choćby celowo sfałszowane. Autor publikacji nad wyraz dużo uwagi poświęca rysunkom Haeckela, które – w opinii amerykańskiego biologa – zostały sporządzone w taki sposób, by uwiarygodnić teorię Darwina.
Wells zastanawia się, dlaczego ryciny niemieckiego badacza nadal pojawiają się w akademickich podręcznikach do biologii, skoro już dawno ustalono, że ich treść jest niezgodna z rzeczywistością. Zdaniem autora Ikon ewolucji zaistniała sytuacja wynika z bezkrytycznego stanowiska wobec teorii ewolucji Darwina.
Amerykański uczony twierdzi, iż zdyskredytowane ikony należy albo wykreślić z podręczników, albo zachować je w formie przykładów dawnych świadectw na rzecz darwinizmu, które obecnie nie mogą być traktowane jako wiarygodne informacje empiryczne.
Jeżeli omawiane przykłady staną się jedynie częścią historii nauki, to, jak zastanawia się Wells, jaka jest rzeczywista wartość darwinizmu, skoro jego najważniejsze ikony nie świadczą o tym, o czym świadczyć powinny? Jonathan Wells wyraźnie wskazuje, że podręcznikowe przykłady wybrane poprzez samych darwinistów jako filary ich teorii – są nieprawdziwe lub wprowadzają w błąd.
Rodzi się pytanie o standardy naukowe darwinistów. Dlaczego mielibyśmy wierzyć innym podawanym poprzez nich przykładom? Dr Michael J. Behe, profesor nauk biologicznych Uniwersytetu Lehigh, autor książki Czarna skrzynka Darwina Jonathan Wells nad wyraz przysłużył się nam wszystkim – społeczności naukowej, wychowawcom i społeczeństwu.
W Ikonach ewolucji w ładny sposób obnażył przesadne twierdzenia i nieprawdy, które przez sporo lat ukazujeno w podręcznikowych opisach początków życia, wbrew faktom. Twierdzenia te były powtarzane tak często, że wydają się niepodważalne – choć już nie po przeczytaniu książki Wellsa.
Dean H. Kenyon, profesor biologii na Uniwersytecie Stanowym San Francisco, współautor książki Biochemical Predestination Jonathan Wells – amerykański biolog, autor książki „Ikony ewolucji. Nauka czy mit?", urodził się w 1942 roku w Nowym Jorku.
W 1994 roku obronił doktorat z biologii molekularnej i komórkowej na University of California w Berkeley, gdzie następnie odbył staż. Pracował jeszcze na California State University jako wykładowca embriologii i jako kierownik laboratorium medycznego w Fairfield.
W 1988 roku ukazała się jego książka poświęcona poglądom Charlesa Hodge’a, jednego z pierwszych krytyków teorii ewolucji. W 2000 roku Wells wydał swoją najważniejszą książkę „Ikony ewolucji. Nauka czy mit?" będącą krytyczną analizą dziesięciu typowo podawanych przykładów świadectw empirycznych potwierdzających darwinizm.
Kolejne książki Wellsa to: „The Politically Incorrect Guide to Darwinism and Intelligent Design" [Niepoprawny politycznie przewodnik po darwinizmie i teorii inteligentnego projektu], „Mit śmieciowego DNA", a także „Zombie-nauka.
Jeszcze więcej ikon ewolucji". Autor kontynuuje w nich krytykę teorii ewolucji, a także bierze pod lupę inne naukowe twierdzenia – między innymi dotyczące DNA. Seria Inteligentny Projekt to pierwsza tak ambitna i bogata propozycja na polskim rynku wydawniczym, w ramach której ukazują się książki dotyczące teorii inteligentnego projektu – Intelligent Design (ID).
Autorzy zastanawiają się: czy bogactwo życia na Ziemi może być wyjaśniona wyłącznie poprzez procesy czysto przyrodnicze? Czy złożone struktury biologiczne mogły powstać drogą przypadku i konieczności, bez udziału inteligencji? Czy Ziemia jest tylko jedną z wielu niczym niewyróżniających się planet? Teoria inteligentnego projektu jest ogólną teorią rozpoznawania projektu i ma spore użycie w takich dziedzinach nauki, jak kryminalistyka, historia, kryptografia, astronomia i inżynieria.
seria Inteligentny Projekt demonstruje, iż koncepcja ID powinna być wykorzystywana na dodatek w zagadnieniach pochodzenia i rozwoju rozmaitych form życia oraz w próbie zrozumienia nas samych.
