"Cukiernica pani Kirsch" Artura Daniela Liskowackiego jest zbiorem opowiadań, lecz też powieścią. Wszystkie teksty łączy nie tylko postać trójjedynego narratora – głównego bohatera-autora – lecz także miejsce wydarzeń (Szczecin), epizodyczne,bardzo ważne postacie najbliższych osób i ogólna idea całości.
W "Cukiernicy pani Kirsch" Liskowacki sięga do ostatnich lat niemieckiego Szczecina przez teksty bliskie reportażowi, esejowi, artykułowi polemicznemu, a z zasady pamiętnikowi pisarza i dziennikarza, docieka siły swych powiązań z przestrzenią, w której przyszło mu żyć.
Niczym archeolog, wyciągający z zatopionej Atlantydy „pobite garnki", szuka kształtu naczynia. Dzięki rzeczom i wyobraźni poznaje dramat mieszkańców, nasiąka geniuszem miejsca, z ułamków stwarza swoją wizję całości i ciągłości dziejów, obce miasto czyni swoim miastem.
Bogdan Twardochleb "Cukiernica pani Kirsch" to druga po "Ulicach Szczecina" (1995), a poprzedzająca "Eine kleine" (2000), książka Artura Daniela Liskowackiego poświęcona tematyce polsko-niemieckiej i tożsamości Szczecina.
Jej pierwsze wydanie wpisało się w rodzący się wówczas kierunek tzw. Literatury niewielkich ojczyzn, odkrywającej historię bliskiego autorowi miejsca – jego urodę, tajemnice i dramaty. Eseistyczna proza Liskowackiego, detektywistyczna w dociekaniu prawdy, gęsta od znaczeń i kolorów, wykracza jednak poza obszar tak rozumianego widzenia historii; jest uniwersalną opowieścią o czasie i ludziach, których śladowe, lecz realne ślady, stać się mogą punktem wyjścia do refleksji o przemijaniu i trwałości życia.
