Ludzie, którzy potrzebują najwięcej akceptacji, dostają jej najmniej, a ludzie, którzy potrzebują najmniej akceptacji, dostają jej najwięcej. Wayne W. Dyer Dzieci powinny wzrastać w miłości, w poczuciu, że są akceptowane i renomowane, że są nieszablonowe takie, jakie są.
Zapewnienie poprzez rodziców adekwatnych wzorców zachowań oraz wsparcia, konieczne jest do utrwalenia pozytywnych postaw. To daje im siłę, umiejętność radzenia sobie z trudnościami, stabilne poczucie własnej wartości.
Dzieci z niską samooceną, czują się nieważne, nie lubią siebie, wciąż mają poczucie, że nie są,,wystarczająco korzystne", są samokrytyczne, bezustannie spodziewają się kolejnych porażek albo rozczarowań.
Dzieci, które są odpychane, zawstydzane, krytykowane, którym daje się zaznać, że są niechciane albo niepotrzebne - rozwijają w sobie szereg toksycznych, krzywdzących zachowań. Pozwalają się źle traktować, uważając, że nie zasługują na nic lepszego lub gnębią innych, ponieważ czują się bezwartościowe.
Unikają konfrontacji, zaniżają znaczenie własnych osiągnięć, wycofują się z zamierzonych działań. Mogą być też bardziej podatne na zaburzenia psychiczne, w tym depresję.
