Epoka łowiecko-zbieracka rozpłynęła się w zamierzchłych dziejach homo sapiens. Istnieje jednak grupa ludzi, mieniąca się na podobieństwo prehistorycznych przodków „myśliwymi”, która zastygła w okopach archaicznych argumentów. Czy współcześnie da się jeszcze obronić zabijanie dla rozrywki i wyniszczanie dla przyjemności? Myśliwi mówią, że strzelając do zwierząt, regulują ich populacje i chronią społeczeństwo przed spadkiem plonów. Tak nie jest. Książka ta krok po kroku udowadnia nieprawdziwość tych tez, odsłaniając schematy ludzkiej i przyrodniczej tragedii, jaką jest hobbystyczne zabijanie zwierząt.
Ilustrowany samouczek antymyśliwski z pasją i wnikliwie obnaża mity współczesnego łowiectwa. A przy okazji z czułością opisuje magiczny urok dziko żyjących zwierząt – wszak to z myślą o nich powstał.
Zenonowi Kruczyńskiemu udało się w tej nieznacznej, ale ważnej książce uporządkować sporo spraw związanych z myślistwem. Sięgnął po statystyki i twarde informacje.
jednocześnie perspektywa Kruczyńskiego jest osobista, zaangażowana i uważna. Jako dawny myśliwy wie, co mówi, a jego głos staje się autentycznym świadectwem, co pozwala mu inteligentnie rozprawić się z mitologiami myśliwych, które wspierają gorączkową chęć uzasadniania ich okrutnej i niemoralnej aktywności.
Olga Tokarczuk, fragment przedmowy
