Podstawy kształcenia ogólnego stanowią zmodyfikowane wydanie Dydaktyki kształcenia ogólnego (I wydanie – 2001, II – 2007) a następnie Podstaw dydaktyki ( II wydanie 2011). Zmianie uległ nie tylko tytuł, ale w pewnym stopniu i treść poprzez uwydatnionie składników procesu kształcenia w szkolnictwie ogólnokształcącym.
W książce wykorzystano literaturę, która ukazała się w XXI wieku. Umożliwiło to unowocześnienie niektórych treści zgodnie ze współczesnymi tendencjami wskazań terforetycznych. Książka ujmuje podstawowe umiejętności dydaktyczne pracy nauczyciela w analizowanym typie szkół.
Autor ma nadzieję, iż lektura okaże się przydatna dla kandydatów przygotowujących się do zawodu nauczycielskiego i doskonalących się młodych nauczycieli. Coraz liczniejsza literatura z zakresu dydaktyki wciąż jest wydawana w niewielkich nakładach, wyjątkowo w wydawnictwach uczelnianych.
Nie zawsze jest znana i przystępna studentom. Do napisania tej książki Autora upoważnia doświadczenie nauczycielskie wynikające z kilkudziesięcioletniej pracy naukowo-dydaktycznej w szkolnictwie ogólnokształcącym i wyższym i własne przemyślenia teoretyczne zawarte w wielu publikacjach.
Niniejszą książkę kieruję z zasady do studentów pedagogiki i kierunków nauczycielskich oraz do czynnych nauczycieli, pragnących doskonalić lekcję przez aktywizowanie uczniów, unowocześnienie i optymalizację procesu nauczania – uczenia się.
Autor wykorzystał w publikacji bogaty dorobek naukowy i poglądy znanych i uznanych dydaktyków, a równocześnie profesorów wyższych uczelni, m.in. Kazimierza Denka, Czesława Kupisiewicza, Tadeusza Lewowickiego, Krzysztofa Kruszewskiego, Stanisława Palki, Józefa Półturzyckiego, Mariana Śnieżyńskiego, Władysława Zaczyńskiego i najistotniej lubianego Wincentego Okonia, twórcy teorii kształcenia wielostronnego.
„Ich prace tworzą teraz nowy zarys polskiej teorii kształcenia" (J. Półturzycki, 2002, s. 13). Propozycje i poglądy czołowych dydaktyków zostały uzupełnione przemyśleniami, podkreślając takie komponenty, jakie są bezpośrednio przydatne w pracy nauczyciela przedmiotów ogólnokształcących.
W książce zwrócono uwagę na zagadnienia, które pomogą nauczycielowi w kierowaniu procesem uczenia się zgodnie z postulatami innowacyjnej dydaktyki. Rozdziały podporządkowane są strukturze wiedzy dydaktycznej.
Końcowa Bibliografia jest dość szeroka, zawiera bowiem literaturę najnowszą i tę z drugiej połowy XX wieku, niejednokrotnie uznawaną już za klasykę,posiadającą nieprzemijające wartości. Ponieważ wciąż mam na uwadze fakt,znacznie rozszerzyła się ilość wydawnictw naukowych, z zasady przy uczelniach niepaństwowych, które niejednokrotnie wydają w niewielkich nakładach, odsyłam Czytelnika pragnącego pogłębiać problematykę do książek wymienionych w Bibliografii.
Autor
