w sytuacji reporterskiej twórczości Hugo-Badera włóczęga – niespieszne przemieszczanie się, nieraz bez wyraźnego celu, dla samej przyjemności wędrowania i obserwacji – jest czymś więcej niż wątkiem, motywem, toposem czy sposobem ukształtowania narracji, jak np.
w pasażach tekstowych. To model reporterskiego życia, nieodłączny komponent autokreacji tekstowego „ja", życiopisarska strategia, bez której nie sposób interpretować całościowo twórczości tego autora.
Z rozdziału 1 * Izabella Adamczewska-Baranowska w swojej opowieści próbuje podsumować tytułową włóczęgę autora – szkicuje hipnotyzujący portret reportera-chuligana, błękitnego ptaka opuszczającego wąskie ramy prasy, by w Szamańskiej chorobie „odlecieć" w rejony literatury.
Śledząc wątki związane z życiopisaniem, wskazuje na reporterskie włóczęgi Hugo-Badera po Polsce potransformacyjnej i rozkładającym się Imperium – wszystkie je łączy figura „wałęsającego się psa", który przygląda się otoczeniu z nosem przy ziemi.
Posługuje się przy tym metaforą trickstera – żartownisia, szelmy i błazna, wędrującego przez świat, by zaspokoić niewyczerpany apetyt. Wyróżnia także upodobanie twórcy do prowokacji i posługiwania się ironią, co powoduje, iż występuje on czasem nie tylko w roli kronikarza swego pokolenia, „Kolumbów rocznik 50.", ale także w roli rodzimego burzyciela mitów.
Czytelnik, który sięgnie po tę książkę, też jest zaproszony i wciągnięty do włóczęgi – tropami autora – w trakcie niej wielokrotnie zostanie oszołomiony i zaskoczony, aby na koniec zabrać udział w zwiedzaniu gabinetu Hugo-Badera.
seria poświęcona jest wybitnym polskim pisarzom - ich twórczości ujmowanej poprzez nich samych i interpretowanej przez krytyków jako projekt egzystencjalny, jako próba ustanowienia i zapisania siebie i swego sposobu odczytywania sensów rzeczywistości, jednostkowego oglądu najróżniejszych jej sfer - społecznej, politycznej, etycznej, kulturowej, metafizycznej.
wyraźnymi kategoriami wyjaśniającymi pisarskie dzieło są w tym przypadku biografia, tożsamość oraz formujące je szeroko rozumiane doświadczenie: cielesne i zmysłowe, psychiczne i społeczne, historyczne i polityczne, etniczne i estetyczne, religijne i duchowe...
W linii ukazały się tomy: Agnieszka Kałowska, Witkacy. Etyka Marzena Woźniak-Łabieniec, Rymkiewicz. Metafizyka Maciej Urbanowski, Brzozowski. Progresywność Anna Legeżyńska, Hartwig. Wdzięczność Tomasz Garbol, Miłosz.
Los Adrian Gleń, Stasiuk. Istnienie Agnieszka Kramkowska-Dąbrowska, Krasiński. Świadectwo Dariusz Kulesza, Kossak-Szczucka. Służba Józef Olejniczak, Gombrowicz. Ja! Marta Tomczok, Amiel. Życie Katarzyna Kuczyńska-Koschany, Tuwim.
Pęknięcie
