Jest 15 lipca 1928 roku, gdy polskie stacje nasłuchowe odbierają niemiecką depeszę zaszyfrowaną w nowy sposób – przy pomocy maszyny nazywanej Enigmą. Od razu ruszają próby złamania tajemniczego szyfru, lecz najlepsi kryptolodzy kruszą na nim zęby.
Wkrótce potem wybitni warszawscy profesorowie matematyki uznają go za nierozwiązywalny, a Biuro Szyfrów polskiego wywiadu zwraca się choćby o pomoc do sławnego okultysty. Kiedy kolejne próby kończą się fiaskiem, kierownictwo Biura Szyfrów postanawia zagrać va banque.
Jako pierwsze na świecie do złamania szyfru – którego podobno nie da się złamać – angażuje nie lingwistów, dziennikarzy czy szachistów, jak do tej pory, ale studentów matematyki. W tym celu 15 stycznia 1929 roku dwadzieścioro uczestników rozpoczyna kurs kryptologii na Uniwersytecie Poznańskim.
Operacja prowadzona jest w całkowitej konspiracji, a od kursantów odbiera się choćby ślubowanie dochowania tajemnicy – po to, aby o planach polskiego wywiadu nie dowiedziała się niemiecka Abwehra. Mimo tak daleko posuniętych środków ostrożności nie wszystko idzie zgodnie z planem…
