Maria Skłodowska-Curie i skandal obyczajowy? W 1910 roku romans niedawno owdowiałej Marii Curie i Paula Langevina wstrząsnął Francją. Ona – laureatka Nagrody Nobla. On – wybitny fizyk,mężczyzna żonaty i ojciec czworga dzieci.
Skandal – podsycany przez nacjonalistyczną prasę, która opublikowała prywatne listy Marii – przerodził się w ogólnonarodową awanturę, stał się przyczyną ulicznych demonstracji i kilku pojedynków. Niektórzy postulowali o wyrzucenie Marii z Francji.
Inni – jak nawet Albert Einstein – bronili ją przed nagonką. Komisja noblowska, gdy Marii Skłodowskiej-Curie przyznano drugą Nagrodę Nobla, zasugerowała, żeby laureatka nie pojawiła się na uroczystości… Jean Perrin, świadek i uczestnik tamtych zajść, także wybitny fizyk i laureat Nagrody Nobla, wspomina po latach minione zdarzenia, a te dają mu podstawę do rozważań o wyjątkowości ludzkich losów i – jakże aktualnej – refleksji o granicach ingerencji opinii publicznej w intymne życie popularnych ludzi.
Opowiada o swojej przyjaźni z rodziną Curie, o tragicznej śmierci Piotra pod kołami powozu, a także wsparciu, jakiego udzielał jednocześnie Marii, jak i Paulowi, w nieprzystępnych chwilach. Powieść Macieja Karpińskiego nie tylko opisuje ten dramatyczny i niewiele znany epizod z życia znanej uczonej, ale i opowiada o obfitej, namiętnej miłości.
