Wstępna analiza literatury, założeń rządowego programu „Razem bezpieczniej" i sprawozdań z jego ewaluacji pozwalała przyjąć, że w sposób niewiele polemiczny oparto się na wskaźnikach statystycznych bez krytycznej analizy formatywnej oraz wyniku.
Stąd pytanie o rzeczywisty wpływ Programu na bezpieczeństwo społeczne obywateli. Również analiza tworzyw zastanych pozwoliła stwierdzić, iż w Programie mógł wystąpić rozdźwięk między perspektywami: zewnętrzną i wewnętrzną.
Osiągnięte efekty zostały określone w sposób ogólny, bez wyszczególnionia trwałości osiągniętych rezultatów. Niejednokrotnie brakowało starannego opisu wskaźników i podawania wartości, które świadczyłyby o osiągnięciu celu.
Dlatego postawiono pytanie, w jaki sposób rządowy program ograniczania przestępczości i aspołecznych zachowań „Razem bezpieczniej" wpłynął na bezpieczeństwo społeczne obywateli? Formułowane w sprawozdaniach tezy o osiągnięciu zakładanego celu wynikały raczej z przekonań realizatorów Programu, a nie rzetelnie przeprowadzonych badań ewaluacyjnych.
Można także wątpliwości, czy w Programie wypracowano obiektywny system wskaźników i oceny produktywności dla wszelkich obszarów nim objętych. Każdy z obszarów miał nieco odmienny zakres tematyczny i wymagał innego rodzaju interwencji.
(Ze Wstępu).
