Jest to pierwsze w Polsce tak spore i wszechstronne opracowanie problemów etyki badań socjologicznych. Konfrontując postulaty normatywne z praktyką badań jakościowych, zwłaszcza związanych z narażeniem osób badanych na zranienie (krzywdę), Adrianna Surmiak uświadamia czytelnikowi, jak pokaźna część tej praktyki wymaga wrażliwości, intuicji etycznej, empatii, a w dodatku jak sporo szczegółowych kwestii należałoby jeśli nie uregulować kodeksowo, to przynajmniej poddać środowiskowej dyskusji.
dr hab. Wojciech Pawlik, prof. UW Z książki Adrianny Surmiak jasno wynika, iż antropologom i socjologom prowadzącym badania jakościowe potrzebna jest nie tylko znajomość zasad etyki proceduralnej (formalnej), lecz też wrażliwość i wiedza wywodzące się z etyki opisowej; praktyce badawczej powinna towarzyszyć nieustanna „kontrola sumienia", wyczulenie na wszystko, co może w jakikolwiek sposób naruszać dobro badanych.
dr hab. Katarzyna Kaniowska, prof. UŁ Adrianna Surmiak - doktorka, socjolożka i antropolożka społeczno- -kulturowa. W latach 2016–2020 odbyła staż podoktorski na Uniwersytecie Warszawskim w ramach grantu „Fuga 5" finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki.
Od 2021 roku pracuje jako adiunktka w Instytucie wykorzystywanych Nauk Społecznych UW. Pełni funkcję sekretarza Wydziałowej Komisji Etycznej na Wydziale użytkowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji UW. Obecnie interesuje się etyką i metodologią badań, wyjątkowo badań jakościowych, socjologią moralności, a także socjologią emocji
