Ambitnym celem, jaki postawiono w tej publikacji, jest wielowymiarowa konceptualizacja dziedzictwa we współczesnym świecie, pozostająca w zgodzie z zasadami rozwoju zrównoważonego. Odbywa się to poprzez analizę wielorakich sposobów funkcjonowania dziedzictwa w rozmaitych obszarach życia społecznego, ekonomicznego czy środowiskowego.
Przedstawione rozważania koncentrują się wokół czterech ważnych zagadnień: 1. Czym jest dziedzictwo, 2. Jak jest ono wytwarzane i wyprodukowane, 3. Czyje jest dziedzictwo, i 4. Jakie strategie są obecnie wobec dziedzictwa podejmowane. Dyskusje dotyczą więc zarówno zagadnień społecznego, partycypacyjnego i organicznego wymiaru poszczególnych aspektów dziedzictwa, jak i problematyki ochrony, a także zarządzania dziedzictwem, a także kwestii używania go do celów rozwojowych, ekonomicznych i ideologicznych. Zagadnienia te znajdują się w centrum aktualnie prowadzonych debat na świecie w ramach tak zwanych heritage studies (studiów nad dziedzictwem), publikacja zaś stanowi ważny wkład w tę dyskusję.
Autorzy proponują wariant otwartego forum dyskusyjnego: równoważne miejsce zajmują tu zarówno rozważania akademickie na temat dziedzictwa, jak i jego użyteczne i instytucjonalne ujęcia, a także aplikacje. Realizacja tak postawionych celów stała się realna dzięki udziałowi szerokiego grona autorów reprezentujących środowiska naukowe, instytucje publiczne, prywatne czy pozarządowe.
W książce widoczne jest nowatorskie podejście, wymagające mądrego i racjonalnego zarządzania dziedzictwem dla potrzeb współczesnych, a także przyszłych pokoleń, i włączania w te procesy wszystkich zainteresowanych stron. Takie podejście łączy się z holistycznym oraz krytycznym i pogłębionym namysłem nad obecnością dziedzictwa w przeróżnych obszarach życia.
Z przedstawionych tekstów wynika, iż redaktorzy założyli sobie ambitny cel; chodziło równocześnie o wypracowanie wspólnych perspektyw teoretycznych, jak i działań ergonomicznych, i w ten sposób zniwelowanie istniejących podziałów, takich jak dziedzictwo kulturowe i naturalne, dziedzictwo odległej i niedawnej przeszłości, i wreszcie dziedzictwo jako przedmiot badań naukowych i użytecznych działań społecznych. Wypracowanie integracyjnego charakteru publikacji znajduje swoje warunkujące podłoże w konstruowaniu przeszłości z punktu widzenia teraźniejszości. Aby przeszłość w każdej odsłonie: ta odległa i ta całkiem nam bliska, a więc radykalnie zróżnicowane, mogły znaleźć wspólny mianownik we wspólnym upamiętnieniu każdej z nich, z pewnością muszą być postrzegane jednocześnie w jednym, jak i drugim przypadku z punktu widzenia naszej obecnej teraźniejszości.
Prof. Dr hab. Henryk Mamzer
