W Portrecie Doriana Graya przeczytamy, że każda sztuka jest bezużyteczna. Kusząca to wizja, jednak niekoniecznie prawdziwa. Sztuka może być ergonomiczna, i to w wielu innych wymiarach niżeli propagandowy. Estetyka jako źródło refleksji nad prawem demonstruje możliwość traktowania dzieł sztuki jako pewnego początku – w tym przypadku początku namysłu o charakterze teoretyczno- i filozoficznoprawnym.
Świat sztuki i świat prawa nie stanowią dwóch wrogich sobie i obcych uniwersów. Wręcz przeciwnie, zachodzi między nimi pewnego typu relacja oparta na podobieństwach, które niniejsza książka stara się zaprezentować.
Próba ta może okazać się interesująca jednocześnie dla filozofów, kulturoznawców, jak i prawników, którzy cenią nieco szerszą niżeli dogmatyczna refleksję nad prawem i którzy przyjmują, iż prawo stanowi jedną tylko ze składowych kulturowego dorobku człowieka.
„Książka stanowi oryginalne rozwiązanie problemu badawczego i równocześnie potwierdza ugruntowaną filozoficznoprawną wiedzę Autora. Na podziw zasługuje także twórcza warstwa refleksyjna cechująca tę książkę, utrzymana w konwencji nieprzekraczalnej ścisłości merytorycznej".
dr hab. Anna Rossmanith Jędrzej Janicki (1994) – doktor prawa związany z Uniwersytetem Łódzkim, absolwent filozofii. Badacz estetyki prawa, zwłaszcza związków zachodzących między prawem a kulturą.
