Monografia, oparta na szeroko zakrojonych badaniach środowiska polskich dzieci w Szwecji, przynosi obraz społecznych uwarunkowań zachowania języka i kultury rodziców poprzez drugie pokolenie emigrantów. Przedmiotem zainteresowania autora jest jednak przeważnie próba rozpoznania mechanizmów lingwistycznych rządzących przyswajaniem poprzez dziecko języka w warunkach bilingwizmu, zbadanie wpływu interferencji dominującego języka na przebieg cyklu opanowywania języka polskiego przez dziecko. Szczególną uwagę poświęcono w opracowaniu kategorii przypadka (obcej językowi szwedzkiemu).
Monografia jest wszakże opisem mocnego materiału językowego (idiolektów ponad setki dzieci w wieku 5-15 lat), w głównej mierze jednak chce być przyczynkiem do teorii przyswajania języka. Uzyskane wyniki badań pozwalają na głębsze poznanie uniwersalnych, semiotycznie i psychologicznie uwarunkowanych zasad organizujących strukturę systemu gramatycznego języka naturalnego.
gratisowy fragment:
