Monograficzny tom poświęcony jest komentarzom, jakimi niegdyś opatrywano dzieła, a w przeważającej części wykształconym z nich przypisom do utworów literackich i prac naukowych, a zatem elementom, które do dziś w zbliżonej postaci użytkowane są w pierwszym przypadku w edycjach tekstów, a w drugim – stanowią nieodłączny komponent książek o najróżniejszym charakterze.
Publikacja daje możliwość bliższego zaznajomienia się z dziejami i różnicowaniem się odmian naukowego komentarza do dzieł literackich, a także z typologicznym i użytecznym ujęciem objaśnień do potężnych edycji tekstów – od schyłku XVI do początków XIX wieku.
W dużo szerszym zakresie w tomie przybliżone zostały natomiast rozliczne aspekty przypisów do oryginalnych i tłumaczonych dzieł, które wyszły spod pióra twórców oświeceniowych (przekładów poezji i prozy, politycznych wierszy okolicznościowych, autorskich tomików poetyckich, poematów heroikomicznych oraz kazań politycznych) i pisarzy romantycznych (powieści poetyckiej Adama Mickiewicza, prozy wspomnieniowej Antoniego Edwarda Odyńca i liryki Cypriana Norwida).
Autorzy prac skupili uwagę na przeróżnym zakresie tematycznym, treściowym tego typu adnotacji i na ich specyfice i rozlicznych funkcjach, zorientowanych między innymi na pomocne w procesie lektury konkretyzacje realiów przywołanych w dziełach i solidnych rozwiązań warsztatowych oraz na poetykę utworów, którym towarzyszą, i osoby samych autorów – ich warsztat pisarski, inspiracje twórcze, interpersonalne relacje oraz inne powiązania z rzeczywistością pozaliteracką.
w przypadku wieku XVIII typologicznie sklasyfikowane zostały na dodatek i scharakteryzowane na wybranych przykładach analogiczne elementy wydawniczego wyposażenia w polskich czasopismach. W tomie znaczący wydźwięk posiadają także współczesne edycje rozpatrywanych utworów, przywoływane i używane jako podstawa cytowania oraz cenne źródło wiedzy zawartej w komentarzach wydawców.
Swoistym pomostem między przypisami w książce dawnej i najnowszej są w tej publikacji rozważania jednocześnie w części teoretycznej, jaki analitycznej podjęte z perspektywy edytora i literaturoznawcy w jednej osobie.
skutkiem dociekań podjętych nad przeróżnym formalnie i poręcznie materiałem źródłowym są niebanalne propozycje typologii tego typu adnotacji i przybliżenie na ich przykładzie powiązanych z kulturą literacką danego czasu praktyk pisarskich i specyfiki czytelniczego obiegu oraz recepcji dzieł, zwłaszcza zanurzonych w solidnym momencie dziejów.
