Publikacja dotyczy Komisji Nadzoru Finansowego jako państwowego organu nadzoru nad instytucjami należącymi do sektora bankowego. Wyjaśnia pojęcie sektor bankowy, porusza tematykę nadzoru bankowego, a także dokonuje kwalifikacji, które podmioty sektora bankowego podlegają nadzorowi, a które nie są nim objęte.
Praca ukazuje problematykę charakteru prawnego wydawanych poprzez Komisję Nadzoru Finansowego aktów, w szczególności porusza problem uchwał o charakterze generalnym, a także rekomendacji wydawanych przez Komisję Nadzoru Finansowego, które nie mają mocy wiążącej wobec banków.
Wskazuje na niekonstytucyjność przepisów upoważniających Komisję Nadzoru Finansowego do wydawania uchwał o charakterze generalnym, a także prezentuje sposób rozwiązania problemów dotyczących aktów wydawanych przez KNF.
demonstruje problematykę związaną z konstrukcją prawną polskiego nadzoru nad bankami, odnosi się do statusu prawnego Komisji Nadzoru Finansowego oraz kompetencji Prezesa Rady Ministrów wobec KNF. Omawia polski nadzór nad instytucjami sektora bankowego w świetle unijnych regulacji, jak w dodatku pokazuje organizację unijnego nadzoru nad instytucjami sektora bankowego.
W publikacji wyznaczono także różnice w definiowaniu pojęć instytucji kredytowych oraz instytucji finansowych występujących w unijnym rozporządzeniu 575/2013 i ustawie – Prawo bankowe. Książka jest adresowana do przedstawicieli praktyki oraz wszystkich osób zainteresowanych problematyką nadzoru nad instytucjami funkcjonującymi w sektorze bankowym.
