Prezentowana monografia jest opisem francuskiego czasu przyszłego futur antérieur. Czas ten, pomimo stosunkowo niskiej frekwencji w języku, sporo różnorakich zastosować. Poza podstawowym znaczeniem, tzn.
wyodrębnioniem na uprzedniość w stosunku do innej czynności przyszłej, czas ten może wyrażać m.in.: prawdopodobieństwo w przeszłości, podsumowanie odnoszące się do zdarzeń przeszłych, oburzenie, rozkaz. Może też pojawić się w tekstach historycznych, przepisach prawa i didaskaliach.
Wyjaśniając w jaki sposób futur antérieur może opisywać zdarzenia przeszłe, autorka wskazuje,wybór tej formy przez mówiącego jest wyrazem zastrzeżenia w stosunku do prawdziwości komunikowanej treści albo w stosunku do sądu wartościującego zawartego w wypowiedzi.
Możeposiadać na celu podkreślenie jakiejś właściwości opisywanego cyklu. Znaczącym celem pracy jest wyszczególnienie wszystkich elementów kontekstu, a także innych czynników, które decydują o danym znaczeniu futur antérieur.
Należą do nich m.in.: okoliczniki czasu, przysłówki, partykuły modalne, zaimki nieokreślone, wykrzykniki, wyrażenia określające podsumowanie i opozycję, konstrukcje porównawcze, forma przecząca, czasowniki wyrażające sąd, a także rodzaj zdania (pytające, wykrzyknikowe, czasowe, względne, warunkowe), podmiot zdania, aspekt (typ czynności) czasownika odmienionego w futur antérieur, obecność innych czasów, miejsce futur antérieur w tekście, typ tekstu, wspólna wiedza nadawcy i odbiorcy.
wyodrębnione elementy pozwoliły na zbudowanie zbioru reguł eksploracji kontekstowej (wzorowanych na koncepcji J.-P. Desclésa), za pomocą których można określić w sposób automatyczny znaczenie futur antérieur.
