Książka traktuje o polskim kinie jako instytucji życia społecznego kształtowanej pod wpływem czynników politycznych, ekonomicznych i artystycznych. Autorka koncentruje się na infrastrukturze twórczości filmowej, a także praktykach wytwarzania i rozpowszechniania filmów.
Badając wpływ polityki na materialne wyposażenie kina, postawy twórców i widzów, kształt systemów produkcji, dystrybucji i eksploatacji filmów oraz charakter występujących pomiędzy nimi powiązań, zmierza do wyłonienia podstawowych poprawnieści funkcjonowania tej instytucji w warunkach państwowego monopolu i partyjnego dyktatu.