Głównym celem książki jest wyjaśnienie gospodarczych podstaw funkcjonowania klasztoru i sanktuarium paulinów na Jasnej Górze w Częstochowie. Dotychczas funkcjonowało przekonanie, iż sanktuarium i klasztor mógł działały dzięki darowiznom i ofiarom wiernych przybywających na Jasną Górę.
Dzięki tej książce czytelnik może się przekonać, że sytuacja była bardziej niełatwa. Otóż największa część środków materialnych była pozyskiwana z własnej działalności gospodarczej prowadzonej poprzez paulinów w gospodarstwach rolnych (folwarkach).
Wyjaśniono także skąd brały się owe gospodarstwa. Część z nich została nadana przez fundatora, ks. Władysława Opolczyka, poprzez Władysława Jagiełłę, magnatów i szlachtę,też sami paulini prowadzili akcję osadniczą albo kupowali dobra.
W książce przedstawiono także sporo wydarzeń i zjawisk społecznych i ekonomicznych jakie rozgrywały się w rejonie Częstochowy, Kłobucka, Pajęczna czy Brzeźnicy. Autor starał się w dodatku uwypuklić ludzki rozmiar wszelkiej działalności społecznej i gospodarczej.
Stąd umieszczono liczne nazwiska imiona, zawody i pochodzenie osób zaangażowanych w szeroko rozumianą działalność gospodarczą, artystyczną, religijną czy społeczną, które były związane z funkcjonowaniem klasztoru i sanktuarium jasnogórskiego.
Dotyczy to równocześnie osób duchownych, jak i świeckich, których potomkowie być może mieszkają dotąd w miejscowościach, o których ta książka opowiada. Czytelnik może się także dowiedzieć jak wyglądało życie codzienne ludzi żyjących w XVII, XVIII i XIX wieku.
Czym się oni zajmowali i z jakimi problemami się borykali. Książka zapewne pozwoli czytelnikowi skonstatować, iż człowiek jako istota myśląca i czująca nie zmienił się w ciągu wieków.
