Spectres of shakespeare, AZ#480AE2C2EB/DL-ebwm/pdf

Rozprawa Jacka Mydli podejmuje zagadnienie recepcji dzieł Williama Szekspira we wczesnym gotyku angielskim. W kolejnych rozdziałach Autor szczegółowo omawia temat inspiracji szekspirowskich, które wynajduje w literaturze powstałej w latach 1764–1800. Mydla początkuje od nakreślenia kontekstu historycznoliterackiego, który towarzyszył pojawieniu się gotyku w literaturze, by następnie przedstawić adaptacje i przetworzenia sztuk Szekspira oraz kwestię gotycyzacji poety (czyli przyswojenia jego dzieł przez zmieniające się kanony). W tym miejscu analizie zostały poddane fascynacje elementami nadprzyrodzonymi, które znalazły swoje odzwierciedlenie w sztukach Szekspira (m.in. Na przykładzie Hamleta). Niemało uwagi poświęcono także manifestom programowym Horacego Walpole’a i Ann Radcliffe, które w opinii literaturoznawców zapoczątkowały gotyk literacki. Autor przytacza jeszcze szereg przykładów zapożyczeń językowych, które określają zakres literackiego przywłaszczenia u wybranych autorów opisywanej epoki (motta, cytaty, aluzje słowne, a także imiona postaci). W dalszej części pracy Autor przedstawia te dzieła Szekspira, które w sposób szczególny ulegały procesowi zawłaszczenia. Definiując pojęcie gotyckości literackiej, omawia związki pomiędzy gotykiem a tragedią Szekspirowską, odwołując się przy tym do wybranych przykładów. Na podstawie analizy Romea i Julii i Cymbelina opisane zostały związki pomiędzy komedią i romansem Szekspirowskim oraz romansem gotyckim. Monografia jest pozycją unikatową i w szczególnie duży sposób prezentującą zjawisko ulegania gotycyzacji dzieł Szekspira.