Postjugosłowiańska produkcja dramatopisarsko-teatralna to przestrzeń proponująca możliwości zaobserwowania transpozycji idei artystycznych, społeczno-politycznych i filozoficznych. Wiąże się to z mobilnością kulturową, integracją wielu składników o różnorodnym pochodzeniu kulturowym i tworzeniem nowych jakości.
Fundamentem badań nad tym mechanizmem jest postrzeganie kultury jako procesu wymiany, a także odwołanie się do modelu sieci otwartych połączeń. Przedstawione tu projekty artystyczne dramatopisarzy i reżyserów teatralnych, aktywnych w krajach byłej Jugosławii, stanowią potwierdzenie, że jest to zjawisko pozostające wciąż w fazie rozkwitu.
Jego dynamiczna formuła to prawidłowy punkt wyjścia do refleksji na temat przepływów i powiązań ideowych i estetycznych, coraz bardziej dostrzegalnych w dramaturgii i teatrze wielu krajów Europy.
