Kolejne rozdziały pracy poświęcone zostały losom przedstawicieli wielu linii Sułkowskich od XVIII do początku XX w. Adam Perłakowski zarysował kolejne etapy kariery politycznej Aleksandra Józefa Sułkowskiego, lecz i źródła potęgi ekonomicznej, umożliwiającej utrzymanie świetności rodu w następnych pokoleniach.
Natomiast Jiří Brňovják przedstawił studium heraldyczne dotyczące herbów i tytułów, jakie od Marii Teresy otrzymał książę Aleksander Józef. Michał Zwierzykowski omówił strategię budowy pozycji rodu, jaką przyjął książę August Sułkowski, pozwalającą jemu i jego braciom sięgnąć po najwyższe godności w Rzeczypospolitej.
Grzegorz Madej przedstawił postać księcia Franciszka Sułkowskiego i zestawił ze sobą dwa inwentarze bielskiego zamku z 1786 i 1804 r., pozwalające poznać zakres przebudowy siedziby książęcej. Dariusz Nawrot przywołał wydarzenia z życia księcia Jana Nepomucena Sułkowskiego w okresie jego największej aktywności, kiedy pragnął odegrać rolę wodza polskiego powstania na Nowym Śląsku w 1807 r.
Dawid Madziar zaprezentował przypadające na ten sam czas początki kariery wojskowej księcia Antoniego Pawła Sułkowskiego, organizatora i pułkownika 1.(9.) pułku piechoty Wojska Polskiego q 1806 i 1807 r.
Z kolei Jarosław Czubaty przywołał postać Antoniego Pawła Sułkowskiego, w kontekście okoliczności jego dymisji z funkcji Naczelnego Wodza w 1813 r. Miha Preinfalk przedstawiła postać Jožefa barona Dietricha i źródła jego fortuny, a także okoliczności małżeństwa córki barona z księciem Sułkowskim.
Piotr Kenig zaprezentował kariery wojskowe kolejnych członków rodziny w armii Habsburgów. Jakub Krajewski uwagę poświęcił gospodarce w lasach książęcych w Bielsku i okolicach od XVIII do początków XX wieku.
Mojca Rjavec opisała dzieje linii rodziny Sułkowskich związanej z Bresternicą koło Mariboru. Natomiast Grażyna Sokół przybliżyła skomplikowane dzieje bezcennego dla badania historii rodu Sułkowskich archiwum książęcego.
(Ze Wstępu)
