Brewiaria Sekstusa Aureliusza Wiktora, Eutropiusza i Festusa to niedługie streszczenia dziejów Rzymu, powstałe w drugiej połowie IV wieku i pisane przynajmniej częściowo z myślą o czytelnikach, którzy zajmowali ważne stanowiska w aparacie państwowym, a którym skromna edukacja szkolna nie zapewniła dogłębnej znajomości historii imperium.
Dla dzisiejszych badaczy starożytności prace te są cenne z dwóch powodów. Po pierwsze, mimo niezwykle skrótowej narracji stanowią jedne z najważniejszych źródeł do dziejów III stulecia, oczywiście nie ze względu na swą szczegółowość – ich narracja jest nadzwyczaj skrótowa – lecz dlatego, że dzieł historiograficznych, które zachowały się z tej epoki, jest wyjątkowo mało, późniejsi zaś autorzy poświęcali jej znikomą uwagę.
Po drugie, brewiaria pozwalają nam poznać świadomość historyczną ludzi późnego antyku, ich wizję przeszłości, pozwalają zrozumieć, co przeciętnie wykształcony urzędnik powinien był wiedzieć o dziejach swojego państwa i co uważać w nich za widoczne.
Tom I linii został przygotowany pod redakcją dr. Hab. Przemysława Nehringa, pracownika Katedry Filologii konwencjonalnej Uniwersytetu w Toruniu. Gromadzi pierwszy przekład na język polski brewiariów, napisanych przez 3 autorów: Aureliusza Wiktora "Liber de Caesaribus" (Księga o Cezarach), Eutropiusza "Breviarium ab Urbe condita" (Brewiarium od założenia Miasta) oraz Festusa "Breviarium rerum gestarum populi Romani" (Brewiarium dziejów narodu rzymskiego).
Tłumaczone dzieła brewiarzystów wspaniale pokazują pewien trend historiograficzny obecny w literaturze łacińskiej IV wieku n.e. I stanowią ważne źródła historyczne do poznania historii politycznej III wieku n.e.
W ramach linii AKME. ŹRÓDŁA STAROŻYTNE publikowane są tłumaczenia dzieł antycznych.
