Książka jest poświęcona modelowaniu procesów posiadających miejsce w gospodarce i ich prognozowaniu. Rozwijane są trzy wzajemnie współzależne wątki. Centralną postacią pierwszego z wątków jest prognosta – człowiek zajmujący się modelowaniem systemów ekonomicznych i użytkowaniem konstruowanych przez siebie modeli do przewidywania przyszłych stanów tych systemów.
Kolejny wątek książki dotyczy modeli gospodarki. Najpierw formułuje się ogólne uwagi o modelach i modelowaniu ekonomicznym. W dalszej kolejności są omówione cztery różnorodne modele makroekonomiczne, które były stosowane jako modele prognostyczne.
Trzeci i ostatni wątek dotyczy prognozowania makroekonomicznego. Celem tej części pracy jest pokazanie, że możliwości prognostyczne modeli zależą zarówno od sposobu skonstruowania tych modeli jak i od prognostów – ludzi, którzy starają się przewidzieć przyszły przebieg procesów gospodarczych, niezależnie od tego czy są twórcami modeli, czy tylko ich użytkownikami.
wynikiem końcowym jest zaproponowanie miary potencjalnej praktyczności prognostycznej modelu, niezależnej od sposobu budowy modelu i jego rozmiarów, tzn. Liczby równań i liczby zmiennych. (Strzeszczenie)
