Z kilku powodów powstały prace prezentowane w niniejszym wydaniu. Przeważnie nawiązują one do wystąpień, które przedstawione zostały w trakcie zjazdu historyków prawa i ustroju, odbytego w cieniu pandemii we wrześniu 2021 r.
w Warszawie. Drugim powodem była myśl przewodnia, która legła u podstaw powstałych prac, wiążąc je tematycznie. Stanowienie prawa jako jeden ze sposobów jego tworzenia było bowiem problemem wyznaczającym kierunek refleksji i innowacyjnania ich twórców.
Nie trzeba podkreślać, że rola, ale zarazem waga refleksji naukowej w tym zakresie nabiera szczególnego znaczenia współcześnie, gdy mamy niejednokrotnie do czynienia z próbami zmiany roli i znaczenia prawa, ale także zdywersyfikowania jego wewnętrznej hierarchii czy także odwrócenia istoty porządków prawnych, tematyka, związana ze stanowieniem prawa, nie traci w tej sytuacji bynajmniej na znaczeniu czy błyskotliwości.
Z tego względu przyjrzenie się tej kwestii, rozpatrzenie jej z pozycji instytucjonalnej, lecz także w ogóle podmiotowej, posiadającej współcześnie swoje określone podstawy, z powodu chociażby różnorodności form i sposobów tworzenia prawa, zwłaszcza stanowionego, nabiera tak widocznego znaczenia.
W tym kontekście trzecim powodem powstania prezentowanych w tej pracy studiów była wyraźna potrzeba przyjrzenia się tym procesom, będącym bardzo niebanalnym aspektem całości problemu stanowienia prawa, także z punktu widzenia historycznego.
(Fragment wprowadzenia)
