Masturbacja dziecięca – jedna z powszechnych postaci ekspresji seksualnej – jest źródłem wielu kontrowersji i burzliwych debat. Po pierwsze dlatego, że należy do praktyk seksualnych uprawianych samotnie, wykluczających funkcję prokreacyjną i obecność partnera i z tego powodu nierzadko uznawanych za patologiczne.
Po drugie, ponieważ dotyczy dzieci – istot, które uznawane są za aseksualne. Ten podwójnie umocowany niewiedzą lęk o los dziecka rodzi niepokój dorosłych i skutkuje poszukiwaniem rozwiązań. Celem tej publikacji jest dostarczenie rzetelnej wiedzy, opartej na koncepcjach teoretycznych i wynikach badań empirycznych, pozwalających opisać, wyjaśnić i przewidzieć zjawiska związane z seksualnością człowieka.
Autorka opisała zjawisko masturbacji dziecięcej i podała kryteria zezwalające odróżnić zjawiska należące do normy rozwojowej od takich, które od tej normy odbiegają. W kolejnych rozdziałach czytelnik wyszuka charakterystykę masturbacji dziecięcej na każdym etapie dzieciństwa.
Książkę wieńczą rozdziały o postępowaniu diagnostycznym i planowaniu interwencji. Ostatecznie pomysł napisania książki zawdzięczam dziennikarzom zadręczającym mnie pytaniem: Co należy mówić rodzicom, których dziecko się masturbuje? i cierpliwie przyjmującym moje sakramentalne Nie wiem.
Gwoli sprawiedliwości jednak dodam, iż tym, którzy wytrzymywali rozczarowanie specjalistą nieumiejącym błysnąć medialną radą, wyjaśniałam: Wiem jednak, jak postąpić w tej sprawie: zebrać informacje, postawić diagnozę, zaplanować interwencję i ją wdrożyć.
Niezmiennie bowiem uważam, że to jedyna efektywna forma pomocy, jeśli masturbacja dziecięca generuje problem. Z tekstu To książka niezwykle ważna i prawdziwie oczekiwana przez środowisko specjalistów. Czytając ją, miałam na myśli dwie metafory – kopalni i latarni.
Kiedy jakaś praca gromadzi ogromną liczbę najistotniej aktualnych informacji naukowych na dany temat, to mówimy o niej, iż jest kopalnią wiedzy. Tak oceniam pierwszą część książki, która prezentuje zjawisko masturbacji dziecięcej w rozmaitych okresach rozwojowych.
Druga część książki, moim zdaniem, oświetla niczym latarnia ciemną dotąd drogę w kierunku diagnozy i oddziaływań leczniczych. Z recenzji prof. Dr hab. Katarzyny Schier
