Na publikację, według autorskiej koncepcji Krystyny Pietrych, składają się następujące części: wstęp, między parodią a profecją, pokazujący najważniejsze tropy interpretacyjne poematu; faksymile JA z jednej strony i JA z drugiej strony mego mopsożelaznego piecyka z 1920 roku, zmodernizowana edycja Piecyka wraz z komentarzem edytorskim i przypisami, wersja poematu opublikowana w Ciemnym świecidle (1968) i tekst Coś niecoś o „Piecyku", będący autokomentarzem Wata do młodzieńczego utworu.
Szczególne uzupełnienie stanowią grafiki Wojciecha Grabowskiego, które są efektem wieloletniej fascynacji artysty niezwykłym poematem i propozycją jego plastycznej interpretacji. Książka jako całość jest zatem zachętą do kontekstowej i wieloaspektowej lektury jednego z najszczególniej ciekawych tekstów polskiego modernizmu.
