Problematyka cyberbezpieczeństwa z jednej strony jest obecna w polskiej przestrzeni publicznej w rozmaitych dokumentach rządowych i w programach partii politycznych, natomiast z drugiej strony stała się przedmiotem badań jednocześnie przedstawicieli nauk o bezpieczeństwie, politologii, prawników, ekonomistów czy informatyków.
Zdaniem A. Pieczywoka, „(…) cyberbezpieczeństwo jawi się jako typ konstruktu, za pomocą którego kreowany jest obraz świata pełnego nienamacalnych niebezpieczeństw, do zwalczania których nieodzowne wydaje się publikowanie dokumentów pod postacią kolejnych doktryn i strategii walki z zagrożeniami w cyberprzestrzeni a także prowadzenia badań w tym zakresie".
Jednym z najważniejszych wyzwań w zakresie cyberbezpieczeństwa jest budowanie świadomości i edukacja użytkowników jednocześnie po stronie społeczeństwa, biznesu, jak i klientów firm, a także konsumentów na temat możliwych zagrożeń w cyberprzestrzeni związanych ze zmieniającym się światem, z coraz obszerniejszym i bardziej powszechnym dostępem do postępowych , a także prowadzeniem drugiego życia w świecie cyfrowym.
Autorzy poszczególnych rozdziałów monografii nie tylko opisują zróżnicowane zagrożenia i niebezpieczeństwa cyfrowego świata, lecz starają się dodatkowo odpowiedzieć na ważne pytania: Czy w cyfrowym świecie agresji, politycznych kłótni prowadzonych przez boty i trolle, nienaturalnych kont w mediach społecznościowych, baniek informacyjnych i innych działań z bogatego katalogu internetowej manipulacji, istnieje jeszcze miejsce dla wolności myśli i egzystencji, w której zwalcza się zagrożenia? Jak w sposób odpowiedzialny przygotować człowieka do świadomego, refleksyjnego korzystania z mediów elektronicznych i współtworzenia ich treści? Jak nauczyć go omijania tych pułapek, które zastawia na niego w cyberprzestrzeni drugi człowiek, lecz i tych, które wynikają z jej cyfrowej ontologii? (Fragment Wstępu)
