W roku 2016 mija 40 lat od powstania (w lutym 1976 r.) pierwszego pododdziału kontrterrorystycznego w Polsce — Wydziału Zabezpieczenia Komendy Stołecznej Milicji Obywatelskiej. Polska znalazła się w awangardzie państw, które w strukturach Policji utworzyły siły specjalne.
Okres kształtowania się rodzimych policyjnych sił specjalnych przypadł na połowę lat 70. Ubiegłego wieku, kiedy terroryzm w Europie był najpoważniejszym zagrożeniem bezpieczeństwa w rozmiarze niemilitarnym.
Z perspektywy czasu należy skonstatować, że wówczas podjęte decyzje pozwoliły na ukształtowanie się, w kolejnych latach, profesjonalnych pododdziałów specjalnych, świetnie wyszkolonych, na w miarę przyzwoitym poziomie wyekwipowanych i uzbrojonych, zdolnych do reakcji na zagrożenia ze strony równocześnie terroryzmu, jak i aktów o charakterze terroru kryminalnego.
Niniejsza publikacja stanowi, uzupełnione o materiał faktograficzny i fotograficzny, kolejne wydanie publikacji Biuro Operacji Antyterrorystycznych 1976–2014 (2014 r.); ma ona dla mnie z pewnością rozmiar osobisty.
Jej treść związana jest z okresem mojej służby w policyjnej jednostce specjalnej. Stanowi swoiste sprawozdanie z dążenia do przekształcenia warszawskiego pododdziału — Wydziału Zabezpieczenia Komendy Stołecznej Milicji Obywatelskiej, a następnie Samodzielnego Pododdziału Antyterrorystycznego Policji — w centralną formację kontrterrorystyczną polskiej Policji, co udało się zmaterializować, przekształcając go w Biuro Operacji Antyterrorystycznych Komendy Głównej Policji.
