Czasopisma społeczno-kulturalne w okresie prl

Czasopisma społeczno-kulturalne w okresie PRL odgrywały nad wyraz specyficzną rolę. Adresowane do kręgu polskiej inteligencji, wytwarzały jej poczucie udziału w dyskusjach dotyczących polskiej kultury, ważnych problemów społecznych, lecz już nie polityki. Ta ostatnia była zarezerwowana dla wybranych przedstawicieli narodu, którzy najlepiej mieli wiedzieć, jak reprezentować interesy Polaków. Czytelnik czerpał z tych pism informacje o planach i zamierzeniach władzy, lecz nie był w stanie dostać pełnego obrazu ich realizacji, a głównie wzmianek o braku akceptacji społecznej dla tej polityki. Instytucja cenzury w pełni uzależniona od władzy czuwała nad tym, co powinno przedostać się do świadomości społecznej. Autorzy opracowania starają się te właśnie zjawiska ze świata prasy i polityki wyeksponować. Korzystnie się stało, iż realizując temat dokonano w nim podziałów chronologicznych, bo jedynie w ten sposób udało się pokazać, iż w rozmaitych okresach PRL czytelnik miał różnorodne możliwości uzyskania wiedzy o otaczającym go świecie. Przedstawiony tekst jest bowiem opowieścią nie tylko o samych czasopismach społeczno-politycznych tego okresu, ale i obrazem polskiej rzeczywistości, jaki wyłania się z bardzo pracowicie przekartkowanych stron rozlicznych pism. Odwoływanie się do wspomnień, pamiętników i materiałów archiwalnych stało się w wielu wypadkach potrzebne, aby ukazać, jak potężnie zdeformowany obraz polskiej rzeczywistości odnajdujemy w tej prasie. Z recenzji wydawniczej Wojciecha Wrzesińskiego