Publikacja powstała na podstawie funkcjonalnych doświadczeń autorki, która pracuje z młodzieżą niedostosowaną społecznie jako psycholog. Książka będzie niezwykle przydatna dla pedagogów praktyków, dla studentów pedagogiki, ponieważ podejmuje nowe zagadnienia dotyczące analizy skuteczności procesu resocjalizacji, wskazuje możliwości pionierskich rozwiązań.
dr hab. Mieczysław Ciosek, prof. UG, kierownik Zakładu Psychologii Penitencjarnej i Resocjalizacji Instytutu Psychologii UG:
Zjawisko przestępczości nieletnich jest przedmiotem żywego zainteresowania wielu różnorodnych dyscyplin naukowych. Ich przedstawiciele ponawiają wciąż próby odkrycia mechanizmów powstawania tego fenomenu, jego profilaktyki i sprawnych metod resocjalizacji. Taką udaną próbę podjęła dodatkowo dr Justyna Siemionow w swej szczególnie interesującej i stanowczej pracy, poświęconej metodom resocjalizacji i psychoterapii młodzieży społecznie nieprzystosowanej. Książka dr Justyny Siemionow charakteryzuje się nie tylko bogactwem treści i rzetelnym przeglądem literatury przedmiotu, ale także wysoką wartością aplikacyjną, bo Autorka wskazuje na wydajne sposoby wywierania wpływu na nieletnich i osiągania społecznie pożądanych zmian w ich zachowaniu i osobowości. Gorąco polecam książkę dr Justyny Siemionow Wszystkim PT Czytelnikom, którzy, ze względu na podjęte studia albo realizowaną pracę, są zainteresowani problematyką patologii społecznej i resocjalizacji.
Tytuł Niedostosowanie społeczne nieletnich. Działania, zmiana, produktywność Autor Justyna Siemionow Język polski Wydawnictwo Difin ISBN 978-83-7930-173-7 Rok wydania 2011 ilość stron 219 Format pdf Spis treści
Wprowadzenie
Rozdział 1. Geneza i struktura obrazu samego siebie
1.1..Definicje i komponenty składowe obrazu samego siebie
1.2..Kształtowanie się obrazu samego siebie i samooceny
1.2.1. Okres niemowlęcy i poniemowlęcy
1.2.2. Wiek przedszkolny
1.2.3. Młodszy wiek szkolny
1.2.4. Wiek dorastania
1.3..Definicja obrazu samego siebie i samooceny przyjęta w pracy
1.4..Funkcje i podstawowe składniki samowiedzy
1.4.1. Sądy opisowe. Samoopis
1.4.2. Samooceny
1.4.3. Standardy osobiste
1.4.4. Reguły w procesie tworzenia samowiedzy
Podsumowanie
Rozdział 2. Regulacyjna funkcja obrazu własnej osoby w świetle teorii, a także badań
2.1. Rola i znaczenie obrazu samego siebie w nurcie psychologii poznawczej
2.2. Geneza poznawczego podejścia do osobowości: teorie W. Mischela i A. Bandury
2.2.1. Teoria społeczno-poznawczego uczenia się W. Mischela
2.2.2. Teoria społeczno-poznawcza A. Bandury
2.3. Schematy poznawcze jako struktury porządkujące wiedzę o ‘ja’
2.4. Koncepcja własnego ‘ja’ w ujęciu J. Reykowskiego
2.5. Regulacyjna funkcja ‘ja’ w ujęciu C.R. Rogersa
2.6. Stałość obrazu własnej osoby i jego funkcja integracyjna
2.7. Samoregulacja – procesy regulacji wewnętrznej
2.8. Warunki zmiany obrazu siebie
Podsumowanie
Rozdział 3. Przegląd badań z zakresu samooceny, a także obrazu i struktury „ja"
3.1. Znaczenie samooceny przy podejmowaniu decyzji w wyborze konkretnego działania
3.2. Rozbieżność „ja realne - ja perfekcyjne" a dopasowanie człowieka
3.3. Z miana samooceny w trakcie terapii osób uzależnionych
3.4. Struktura „ja" a poziom agresji interpersonalnej
3.5. Poznawcze wzorce tworzenia się obrazu ‘ja’
3.6. Struktura „ja" u nieletnich przestępców
Podsumowanie
Rozdział 4. Terapia poznawczo-behawioralna jako sposób zmiany wizerunku własnej osoby i poziomu samooceny
4.1. Podstawy teoretyczne psychoterapii indywidualnej
4.2. Cele psychoterapii
4.3. Psychoterapia poznawcza
4.4. T erapia poznawczo-behawioralna
4.4.1. Najważniejsze atrybuty terapii poznawczo-behawioralnej w odniesieniu do osób niedostosowanych społecznie
4.5. Sprawność psychoterapii
4.5.1. Zmiana w terapii poznawczo-behawioralnej
Podsumowanie
Rozdział 5. Zjawisko nieprzystosowania społecznego wśród nieletnich i zachowania zadziorne jako główny jego przejaw
5.1. Rozmaite ujęcia terminu ‘nieprzystosowanie społeczne’
5.1. Rozmaite ujęcia terminu ‘nieprzystosowanie społeczne’
5.2. Środowisko społeczne człowieka i jego znaczenie dla cyklu socjalizacji
5.2.1. Rola rodziny w genezie nieprzystosowania społecznego
5.3. Psychospołeczny mechanizm nieprzystosowania społecznego w świetle teorii społeczno-poznawczej A. Bandury
5.4. Zależność pomiędzy zadziornością a zachowaniem przestępczym
5.5. Agresja wśród wychowanków instytucji resocjalizacyjnych jako problem terapeutyczny i wychowawczy
Podsumowanie
Rozdział 6. sprawność działań podejmowanych przez instytucje resocjalizacyjne dla nieletnich
6.1. Podejście do problemu przestępczości nieletnich w Polsce
6.2. Kształtowanie się systemu resocjalizacji nieletnich w Polsce
6.3. Z używanie terapii przez otoczenie w resocjalizacji nieletnich
6.4. Dopasowanie metod oddziaływania resocjalizacyjnego do cech psychicznych wychowanka jako czynnik powiększający efektywność tych oddziaływań
6.4.1. Metody pracy z nieletnimi niedostosowanymi społecznie a parametry ich osobowości
6.5. Prawne podstawy funkcjonowania Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych na przykładzie wybranej instytucji
6.5.1. Organizacja pracy MOW
6.6. Regulamin stopni uspołecznienia – program przeciwdziałania zachowaniom zadziornym w instytucji
6.7. Parametry oddziaływań resocjalizacyjnych w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym nr 1 w Malborku i ocena ich sprawności
6.7.1. Wybrane metody i formy pracy użytkowane w MOW nr 1 w Malborku
Podsumowanie
Rozdział 7. Podstawy metodologiczne badań własnych
7.1. Założenia teoretyczne badań nad zmianą samooceny i obrazu ‘ja’ u nieletnich niedostosowanych społecznie
7.1.1. W dzieciństwie, a także okresie dorastania tworzą się mechanizmy regulacyjne osobowości, decydujące o dopasowaniu człowieka i zgodnym z normami społecznymi funkcjonowaniu w środowisku
7.1.2. Cykl przetwarzania informacji dokonywany przez człowieka i antycypacja tego co ma się wydarzyć motywuje go do podejmowania różnorodnych działań: pozytywnych i rozwijających oraz negatywnych i destrukcyjnych
7.1.3. Pojęcie ‘ja’ wytwarza najważniejszy mechanizm regulujący zachowanie człowieka
7.1.4. Istnieje zależność pomiędzy poziomem agresji o samooceną
7.1.5. Określone twierdzenia dotyczące ‘ja’ formułowane poprzez jednostkę posiadają wyraźne znaczenie dla powstawania nieprzystosowawczych zachowań
7.1.6. Zachowanie człowieka jest przejawem zintegrowanego łańcucha procesów poznawczych
7.1.7. Oczekiwana zmiana w zachowaniu człowieka w nurcie psychoterapii poznawczo-behawioralnej jest modyfikacją określonych cechy poznawczych jednostki i kształtowaniem nowych zachowań
7.2. Problemy i hipotezy badawcze
7.3. Przebieg i schemat przeprowadzonych badań
7.4. Zaimplementowane narzędzia badawcze
7.5. Scenariusz terapii modyfikacji schematów poznawczych dotyczących postrzegania własnej osoby oraz samooceny dla wychowanków Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego nr 1 w Malborku
7.6. Subiektywny aspekt badań nad produktywnością psychoterapii
7.7. Zasady funkcjonowania Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego nr 1 w Malborku i specyfika badań prowadzonych wśród wychowanków
7.7.1. Sprawowanie opieki nad wychowankami w MOW
7.7.2. Opieka psychologiczno-pedagogiczna w MOW
7.7.3. Zasady kierowania i przyjmowania wychowanków do MOW
7.7.4. Dane dodatkowe
7.7.6. Specyfika badań prowadzonych wśród wychowanków MOW
7.8. Definicja zmiany i kryteria jej istotności w koncepcji pomiaru skuteczności psychoterapii poznawczo-behawioralnej prowadzonej w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym nr 1 w Malborku
7.9. Metody analizy statystycznej
Rozdział 8. Prezentacja i analiza wyników badań własnych
8.1. Z miana samooceny u wychowanków i uczniów z uwzględnieniem sześciu czynników wyznaczonych w Kwestionariuszu Samooceny
8.1.1. Porównanie wyników w zakresie samooceny u wychowanków w grupie objętej terapią, a także bez terapii
8.1.2. Porównanie wyników pierwszego i drugiego pomiaru uzyskanych z Kwestionariusza Samooceny w grupie uczniów
8.1.3. Zmiana samooceny wychowanków i jej wpływ na ogólne funkcjonowanie nieletnich w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym
8.2. Poziom agresji u wychowanków i uczniów i analiza dynamiki jego zmian
8.2.1. Porównanie wyników w zakresie ogólnego współczynnika agresji u wychowanków w grupie objętej terapią i bez terapii
8.2.2. Porównanie wyników pierwszego i drugiego pomiaru uzyskanych z Inwentarza Psychologicznego Syndromu Agresji w grupie uczniów
8.2.3. Różnice uzyskane w zakresie poszczególnych skal Inwentarza Psychologicznego Syndromu Agresji w grupie uczniów i wychowanków, porównanie wyników pierwszego i drugiego pomiaru
8.3. Analiza związku samooceny z poziomem agresji ogólnej w grupie wychowanków
8.3.1. Wzrost samooceny wychowanków a zmiana ich zachowania na terenie Ośrodka, jak i poza nim
Rozdział 9. Dyskusja wyników, wnioski i perspektywa dalszych badań
9.1. Wychowankowie i uczniowie różnią się od siebie poziomem samooceny ogólnej
9.2. Wychowankowie będą charakteryzować się wyższym współczynnikiem agresji ogólnej niżeli uczniowie
9.3. Istnieje związek między poziomem samooceny ogólnej a współczynnikiem agresji równocześnie u wychowanków, jak i uczniów
9.4. Grupy wychowanków i uczniów różnią się od siebie pod względem poszczególnych współczynników agresji mierzonych Kwestionariuszem IPSA
9.5. Wzrost samooceny wpływa na zmianę sposobu i jakości postrzegania zjawisk świata zewnętrznego
9.6. Pobyt i resocjalizacja w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym nr 1 w Malborku prowadzi do pozytywnych zmian w zachowaniu nieletnich chłopców niedostosowanych społecznie
9.7. Terapia poznawczo-behawioralna prowadzona z wychowankami sprawia wzrost samooceny ogólnej
9.8. W grupie uczniów poziom samooceny i wskaźnik agresji ogólnej pozostanie na tym samym poziomie
Perspektywa badawcza w zakresie samooceny nieletnich niedostosowanych społecznie oraz trwałych pozytywnych zmian w zachowaniu
Zakończenie
Załączniki:
Arkusz Obserwacji Zachowania
Kwestionariusz Samooceny
Skala Samooceny
Kwestionariusz Samooceny
Skala Samooceny
