„Terroryzm to niepaństwowe, umotywowane ideologicznie działania polegające na wykorzystywaniu z premedytacją bezprawnej przemocy fizycznej albo psychicznej w celu ultymatywnego, w warunkach publicznego rozgłosu i przerażenia, wymuszenia na decydentach określonych korzyści politycznych, społecznych albo ekonomicznych".
Próby definiowania terroryzmu, jak dotychczas, nie doprowadziły do przyjęcia uniwersalnej w swojej treści i zasięgu instytucjonalnego obowiązywania jednolitej definicji. Sytuacja ta wynika ze złożoności i dynamiki przeobrażeń zjawiska, a także partykularyzmu poszczególnych środowisk politycznych, sił bezpieczeństwa i badaczy akcentujących reprezentowane dyscypliny naukowe.
Z uwagi na stanowczo wysoką szkodliwość społeczną terroryzmu zwłaszcza jego zorganizowanej i transgranicznej postaci podlega on powszechnemu potępieniu jako zbrodnia, której nie mogą usprawiedliwiać żadne powody czy okoliczności.
Jesteśmy zobowiązani do zwalczania terroryzmu legalnymi środkami, skoordynowanymi siłami i adekwatnymi sposobami uzyskując w ten sposób moralną przewagę nad skrytobójczymi działaniami terrorystów. Walka z terroryzmem prowadzona jest w układzie asymetrycznym utrzymującym się nie tylko z przyczyny nierównowagi potencjałów militarnych,na dodatek z odmiennych systemów wartości oraz z nieprzestrzegania przez terrorystów zasad i zwyczajów uznawanych poprzez cywilizowane narody.
Terroryzm nie jest sygnowany poprzez państwo rozumiane jako oficjalny podmiot stosunków międzynarodowych (lęk przed nieuchronnymi sankcjami międzynarodowymi), co nie wyklucza użytkowania, inicjowania poprzez nie działań terrorystycznych w zakamuflowanej formie.
na ogół z woli jego władz czynią to służby specjalne albo sponsorowane organizacje terrorystyczne. Przestępstwa terrorystyczne posiadają charakter umyślny, dokonywane są celowo – zgodnie ze wyprodukowaną dla potrzeb realizujących go ludzi ideologią.
Towarzyszy temu rozwaga (przy wyborze sposobu działania), a także kalkulacja dotycząca charakterystycznania obiektu zamachu i oczekiwanych efektów bezpośrednich, a z zasady następczych, docelowych (psychoza strachu, zwątpienia w ochronę i wreszcie uległości) adekwatnie nagłośnionych, rozpropagowanych.
Stosując przemoc terroryści stawiają swoim adresatom ultimatum oparte o wyartykułowane przez nich żądania i eskalację bezprawnych czynów. Proporcjonalne i wydajne przeciwdziałanie terroryzmowi realne jest wówczas, gdy dysponujemy rzeczywistą wiedzą o motywacjach terrorystów, o ich potencjale realizacyjnym i wynikających z niego sposobach działania, a także o strukturze organizacyjnej i formach wzajemnego oddziaływania (hierarchizacja, łączność, finanse).
niezwykle ważne jest poznanie zbrodniczych zamierzeń (obiekt, miejsce, czas i zastosowane środki) zamachowców. Charakterystyka aktywności terrorystycznej uwzględniająca wymienione wyróżniki dostarcza nam informacji koniecznych do planowania słusznych działań zaradczych klasyfikowanych jako anty albo kontrterrorystyczne.
profesjonalne definiowanie terroryzmu wpływa na trafne identyfikowanie, wykrywanie zdarzeń terrorystycznych, natomiast miarodajna charakterystyka, rozpoznanie upraszcza nam ich neutralizację.
