Pandemia COVID-19, podczas której nastąpiło gwałtowne zintensyfikowanie zmian w różnych sferach życia, unaoczniła, jak niezwykle jesteśmy uzależnieni od technologii informacyjnych. W ten sposób w pewnym stopniu większości ludzi przybliżyła ideę czwartej rewolucji przemysłowej i koncepcję gospodarki 4.0.
Czwarta rewolucja przemysłowa jest kojarzona ze nienaturalną inteligencją, czyli zastępowaniem człowieka w podejmowaniu wielu decyzji poprzez maszyny. Jest także łączona ze zmianami technologicznymi, z progresywną robotyką, autonomicznymi pojazdami, Internetem, przetwarzaniem informacji w chmurze, zmianami w zakresie systemów informacyjno-komunikacyjnych.
Cyfryzacja wszelkich sfer życia zbliża się nieuchronnie. Zakłada się, iż wymusi ona fundamentalne zmiany w systemach biznesowych, produkcji i edukacji. Zrewolucjonizuje także sposób, w jaki myślimy, komunikujemy się i pracujemy.
rezultatem zmian zapoczątkowanych czwartą rewolucją przemysłową jest gospodarka 4.0, a w jej wyniku należy spodziewać się pokaźnych zmian na rynku pracy. Zakłada się, że zniknie dużo dotąd niezbędnych zawodów, a w ich miejsce pojawią się świeże.
Także w tych zawodach, które się utrzymają, nastąpi znaczna zmiana treści i sposobu pracy. Pojawia się dużo spekulacji na temat tego, jakie kompetencje będą konieczne w przyszłości. Wszystko wskazuje na to, że w gospodarce 4.0 wszyscy będą musieli być gotowi do permanentnego rozwoju własnych kompetencji.
Monografia nawiązuje do problemów rozwoju kompetencji zawodowych, które mogą być wymagane w gospodarce 4.0 z perspektywy studenta i pracownika. Jej celem jest przedstawienie najważniejszych wyzwań stojących przed jednostkami, edukacją i organizacjami, wobec zmian na rynku pracy związanych z intensyfikacją procesów rewolucji 4.0.
