Książka dotyczy trzech powiązanych z sobą zagadnień: internalizmu racji działania, internalizmu motywacyjnego i tzw. Hume’owskiej teorii motywacji. Próbuje odpowiedzieć m.in. Na następujące pytania: Czy wolno nam stwierdzić, że ktoś powinien coś zrobić, choćby gdy nie może być motywowany do tego działania? Czy można szczerze akceptować jakiś osąd moralny i nie być motywowanym do progresywnania zgodnie z jego zaleceniami? Czy normy moralne służą tak naprawdę realizacji egoistycznych pragnień, czy może są fikcją wpajaną poprzez instytucje społeczne? Autor ukazuje, jak sporo współcześnie dyskutowanych problemów metaetycznych można rozwiązać, sięgając do filozofii Davida Hume’a.
Choć koncentruje się na najnowszych dyskusjach z dziedziny metaetyki, to zagadnienia omawiane w książce stanowią kontynuację klasycznych debat filozoficznych na temat takich pojęć jak wartość, dobro, obowiązek, racjonalność, relatywizm czy słabość woli.
