Niezależnie od formy państwa, o reżimie demokratycznym czy również niedemokratycznym, podstawowym zadaniem ośrodka władzy było i jest utrzymanie stabilności systemu politycznego, jaki w nim panuje. Pomimo legitymizowania systemu w taki czy inny sposób, można spodziewać się,wynajdzie się grupa osób, która będzie go kontestowała.
Forma tej kontestacji przejawiać się może różnie i w przeróżnym stopniu natężenia, włącznie z zastosowaniem przemocy w celu obalenia zastanego porządku ustrojowego. Immanentną częścią systemu politycznego państwa stają się zatem trafne organy, które w zakresie obowiązków mają czuwanie nad stabilnością systemu oraz likwidację zagrożeń zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych.
widoczne jest, w jaki sposób i w jakim stopniu obywatele mogą wyrażać swoje zapotrzebowania czy preferencje dotyczące charakteru systemu politycznego i czy jest to w ogóle możliwe. Wydaje się, że w miarę ograniczania przestrzeni dialogu i swobód obywatelskich potrzebne staje się rozbudowywanie przez państwo systemu kontroli i represji wobec społeczeństwa.
Z drugiej strony ograniczanie wolności wzmaga opór społeczny wobec takich działań władzy wraz z pojawieniem się akceptacji wykorzystania przemocy wobec opresyjnego państwa i jego organów.