Inspiracją do podjęcia prac nad wydaniem niniejszej książki było uruchomienie w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie specjalności o nazwie „Zarządzanie innowacjami w gospodarce opartej na wiedzy”. Program realizowany był przede wszystkim poprzez autorów tej pracy. Podczas jego realizacji zarówno studenci, jak i pracownicy dydaktyczni odczuwali istotny brak książki, która mogłaby pełnić rolę przewodnika merytorycznego, swoistego kompendium wiedzy. Biorąc to pod uwagę zespół podjął prace nad jej przygotowaniem.
Wiedza o innowacjach, którą przekazujemy w tej publikacji może być adaptowana w wielu dziedzinach działalności menedżerskiej. Treść książki ukazuje w szerszej perspektywie problematykę innowacji we współczesnym przedsiębiorstwie. Dostarczamy menedżerom instrumentów pomagających w produkcji strategii innowacji. Może również służyć studentom szkół wyższych, a jeszcze słuchaczom studiów podyplomowych.
Innowacja jest efektem całego cyklu progresywnego, więc zarządzać należy całym procesem innowacyjnym. Tłem wszystkich rozważań dotyczących zarządzania działalnością postępową na wszystkich stopniach jest gospodarka oparta na wiedzy. Współczesne zarządzanie działalnością progresywną na każdym z wymienionych szczebli będzie rozpatrywane w następujących perspektywach:
- globalizacji;
- wiedzy i nauki jako czynnikach sprawczych wszelkich działań innowacyjnych;
- naturalnej, co oznacza, że wszelkie decyzje o wdrażaniu pomysłów pionierskich muszą być nakierowane na poszanowanie zasobów przyrody;
- konkurencji – bowiem w takich warunkach ekonomicznych żyjemy.
W niniejszej pracy prezentowane będą przeważnie ekonomiczne i społeczne aspekty zarządzania.
Książkę rozpoczynamy (rozdział 1) od rozważania na temat zrębów teorii innowacji. Wyjaśniamy pojęcie, rodzaje i źródła innowacji. W rozdziale zaproponowana pozostała, szersza od dotychczasowych, definicja innowacji. Zawarliśmy tu koncepcję łańcucha wartości innowacji, który stał się nicią przewodnią dalszych rozdziałów, a także sposobu myślenia o całym procesie innowacyjnym.
Rozdział drugi poświęcony jest próbie wyjaśnienia pojęcia – potencjał działalności progresywnej. Jest to wysoce nieprzystępne i wymaga dalszych prac równocześnie teoretycznych, jak i szerszych badań empirycznych.
W następnej kolejności (rozdział trzeci) został zaproponowany megasystem działalności postępowej, w którym wyraźnie wyodrębniony jest system „nauki” i system „innowacji”. Uważamy, że jest to właściwe podejście do tworzenia struktur organizacyjnych i instytucjonalnych i programów ramowych działalności w dziedzinie nauki i innowacji na poziomie globalnym, narodowym i regionalnym. W rozdziale zawarte jest także porównanie podejścia różnych państw do napędu progresywności gospodarki. Zwraca się uwagę na tworzenie na różnych szczeblach zarządzania struktur umożliwiających uczestnictwo w procesach innowacyjnych młodych ludzi. Wyróżnia się rolę autorytetów naukowych w tworzeniu idei najnowocześniejszych.
Głównym celem zarządzania działalnością postępową na poziomie regionalnym jest takie gospodarowanie zasobami regionu, żeby uzyskać z nich maksymalne efekty, wyrażające się w ostatecznym rachunku w poprawie poziomu i jakości życia mieszkańców. Do celów zarządzania działalnością progresywną zaliczyć należy pobudzanie dynamiczności innowacyjnej mieszkańców i przedstawicieli władz regionalnych. Przykładem mogą być regionalne postępowe strategie rozwoju – ich tworzenie i realizacja. Tę problematykę mieści rozdział czwarty. Poruszony jest w nim problem podejścia do budowy i wdrażania Regionalnego Systemu Innowacji.
Najszerzej potraktowany jest poziom poszczególnych organizacji (rozdział 5), albowiem w nich mocno przebiegają procesy nowoczesne, prowadzące do powstawania nowych wartości, pod postacią nowych produktów, procesów technicznych, organizacyjnych, marketingowych, czy także nowych systemów zarządzania. Prezentowane jest podejście i istota producenta nowoczesnej, sposoby jej identyfikacji i części zarządzania nią. Są także akcentowane psychologiczne aspekty działalności postępowej.
W rozdziale szóstym zwrócona została uwaga na sposób przygotowania strategii innowacji. Omówiono otoczenie innowacyjne oraz audyt techniczny i niezbędną bazę informacyjną potrzebną dla sporządzania strategii.
Pragniemy zwrócić uwagę na efektywność działalności postępowej, ponoszone koszty (rozdział 7) związane z tą działalnością – a nade wszystko korzyści, jakie ona przynosi.
W ramach zarządzania działalnością innowacyjną obecna jest także sfera finansowania projektów pionierskich (rozdział 8). Stanowcze znaczenie dla energiczności progresywnej ma współpraca jednostek sfery nauki z praktyką gospodarczą przy formułowaniu i realizacji przedsięwzięć innowacyjnych.
Nie mógł zostać pominięty problem marketingowego wsparcia procesów najnowocześniejszych, który w dotychczasowej literaturze zajmuje skromne miejsce. Uwydatnione pozostało w książce marketingowe wsparcie jednostek sfery nauki (rozdział 9).
Prezentowany jest także w niniejszej pracy związek między działalnością postępową a wizerunkiem marki (rozdział dziesiąty).
Aby działalność progresywna mogła się rozwijać i przynosić konkretne efekty – muszą nią być zainteresowani jednocześnie menedżerowie, pracownicy, jak i szeroko pojęta opinia społeczna. Grupy te muszą rozumieć, co to są innowacje i jak przebiegałby rozwój gospodarczy z ich pominięciem. Stąd także w pracy poruszony został problem świadomości innowacyjnej, oraz jej kształtowanie, co doprowadzić może do powstania społeczeństwa postępowego. Świadomość innowacyjną traktujemy w niniejszej pracy jako ważne uwarunkowanie udanych procesów prekursorskich (rozdział 11).
Pragniemy także podkreślić,dużo problemów zarządzania działalnością postępową pozostaje w sferze hipotez, które mamy nadzieję można będzie udowodnić drogą uruchomienia badań nad tą problematyką – jest to zadanie z zasady dla zespołów pracowników naukowych wyższych szkół menedżerskich. Też w gestii tych uczelni znajduje się problematyka kształtowania świadomości innowacyjnej nie tylko pracowników i studentów tych uczelni, ale i upowszechnienia idei pionierskich szerszemu kręgowi odbiorców. Czynić to można przez angażowanie się w badania naukowe, publikowanie wyników tych badań, nauczanie studentów, a także przez bliższą współpracę z menedżerami zarządzającymi przedsiębiorstwami.
Wyższe uczelnie muszą prowadzić dynamiczniejszy dialog z jednostkami życia gospodarczego (z praktyczną działalnością) na rzecz zdynamizowania działalności progresywnej, by budowa gospodarki opartej na wiedzy nie była tylko hasłem.
bezpłatny fragment:
