Książka powstała jako rezultat wielomiesięcznej pracy nad rozprawą doktorską, wraz z uwzględnieniem nad wyraz cennych uwag recenzenckich oraz własnych przemyśleń autorki na przestrzeni kilku lat obserwacji rzeczywistości społecznej.
Jej celem jest analiza pojęcia podmiotu polityki, wchodzącego w skład współczesnej politologicznej wiedzy tła, pod kątem jego nowego definiowania i interpretacji przez pryzmat założeń i schematów metodologicznych teorii funkcjonalno-systemowej Niklasa Luhmanna.
Problem badawczy związany jest bezpośrednio ze współczesną debatą prowadzoną w obrębie szeroko rozumianych nauk społecznych, w tym w nauce o polityce, gdzie analizuje się problem podmiotowego bądź niepodmiotowego charakteru zmiany w rzeczywistości politycznej.
W tym ujęciu teoria systemowo-ergonomiczna, rozumiana jako teoria bazująca na dyrektywach holizmu metodologicznego, wpisuje się bezpośrednio w rozważania teoretyczne nad charakterem i znaczeniem kategorii podmiotu politycznego.