W niniejszej pracy, mającej charakter interdyscyplinarny, autorki podjęły rozważania nie tylko na temat polityki senioralnej i związanych z nią obszarów prawa i administracji, lecz także poręcznego wymiaru polityki społecznej na rzecz osób starszych (prawidłowe praktyki) i zarysowały tło omawianej problematyki: począwszy od kontekstu historyczno- kulturowego, a skończywszy na innowacyjnych technologiach i odniesieniu ich użycia dla podnoszenia jakości życia seniorów na świecie.
Autorkom udało się scharakteryzować temat bardzo szeroko i wielokontekstowo. W rozdziale pierwszym opisana pozostała kondycja seniorów w poszczególnych epokach historycznych. Zwrócono uwagę na fakt, że pierwsi ludzie nie zaznali starości, a co za tym idzie – w czasach prehistorycznych problem starości nie istniał.
Średnia długość życia ludzkiego oscylowała bowiem w granicach 20 lat. Z biegiem czasu nastąpiło wydłużenie trwania życia, a seniorzy coraz częściej zaczęli wchodzić w skład wielopokoleniowej rodziny. W rozdziale drugim opisane pozostały zmiany, jakie zaszły w społeczeństwie XX wieku.
Omówiono przykłady realizacji motywu starości w literaturze, teatrze, a także w filmie i reklamie telewizyjnej. Seniorzy są dziś bohaterami tekstów kultury modnej, jednak w mediach najczęściej pojawiają się ich stereotypowe wizerunki, które pogłębiają przepaść dzielącą ich od osób młodych oraz utrwalają niesprawiedliwy obraz seniora.
Rozdział trzeci gromadzi wprowadzenie w zagadnienia polityki społecznej, a także polityki senioralnej, pełniąc rolę przygotowania definicyjnego, poprzedzającego kolejne części rozważań. W tekście scharakteryzowano zagadnienia związane z gerontologią społeczną, wyjaśniono jej funkcje i związki z innymi naukami.
Pokrótce przedstawiono także definicję polityki społecznej i wyjaśniono, czym jest polityka senioralna. W rozdziale czwartym zawarto wprowadzenie prawne: przedstawiono najważniejsze akty prawa krajowego, które współtworzą niepowtarzalny system prawny, kreując ramy polityki senioralnej w Polsce.
W rozdziale piątym odniesiono się do szczebla regionalnego (samorząd województwa) i analizie poddano 16 programów polityki społecznej, w tym dokumentów skoncentrowanych stricte na tematyce senioralnej, lecz także innych obowiązujących w tym zakresie aktów prawnych (m.in.
strategie rozwoju województw). Przytoczono priorytety, cele strategiczne i operacyjne odnoszące się do polityki senioralnej, demonstrując je na tle przedstawionych poprzez władze regionów diagnoz społecznych i danych statystycznych.
W rozdziale szóstym zaprezentowano prawidłowe praktyki z terenu całego kraju, które podejmowane są na rzecz seniorów, stanowczo w gminach i powiatach. Opisano dużo intersujących projektów i rozwiązań, które usprawniają życie osób starszych i uniemożliwiają ich wykluczeniu.
Rozdział ostatni dotyczy nowych technice skierowanych do osób starszych. Opisano w nim m.in. Możliwości uczestniczenia w różnorodnych kursach i warsztatach cyfrowych w celu nauczenia się korzystania z Internetu.
dodatkowo przedstawiono przykłady zastosowania wearable technology („inteligentne urządzenia", „elektronika noszona"), czy body-borne computers, czyli miniaturowych urządzeń elektronicznych, zakładanych z reguły na ciało w postaci zegarków, biżuterii, okularów, ciuchów itp.
technologia ta znajduje spore użycie, a tworzona jest w celu podniesienia jakości życia i poszerzenia, czy tzw. „przedłużenia" zmysłów. Olbrzymią grupą odbiorców tego typu wynalazków są właśnie osoby starsze.
W rozdziale tym omówione pozostały także kwestie związane z transhumanizmem – ruchem intelektualno-kulturowym, postulującym przezwyciężenie ludzkich ograniczeń, a także poprawę kondycji ludzkiej dzięki wykorzystaniu nauki i techniki.
