Tematem głównym książki jest teodycea mieszcząca się w szeroko pojętej filozofii religii. Teodyceę rozumieć tu należy w sensie dwojakim: w szerokim sensie jest to refleksja filozoficzna nad istnieniem i naturą Boga osobowego.
Do przymiotów Boga osobowego zalicza się m.in. Właśnie osobowość, wszechmoc, bycie stwórcą świata, wszechwiedzę, wieczność, dobroć i, ogólnie biorąc, wszystkie przymioty wyrażające największą dającą się pomyśleć doskonałość.
Teodycea w sensie węższym jest związana z problemem zła i próbą usprawiedliwienia Boga w obliczu istniejącego w świecie zła rozmaitego typu o wyjątkowo niełatwej do pojęcia dla rozumu ludzkiego, wręcz niemożliwej niekiedy, intensywności i dystrybucji.
Inny problem podejmowany w rozważaniach zawartych w książce to problem ludzkiej wolności i odpowiedzialności za istniejące w świecie zło.
![Duży słownik polsko-arabski. tom i [a - ó] Wydawnictwo uniwersytetu kazimierza wielkiego w bydgoszczy](https://i.docero.pl/duzy-slownik-polsko-arabski-tom-i-a-o-wydawnictwo-uniwersytetu-ecdb8d5ea6bcdb25d272e065e6ca9cf6-50.webp)
