Monografia to rezultat pracy międzynarodowej grupy naukowców, zainteresowanych badaniem działań inwestorów zagranicznych we wdrażaniu programów społecznej odpowiedzialności biznesu w krajach rozwijających się.
Autorzy starają się zweryfikować główną hipotezę, że gotowość korporacji wielonarodowych do działania na rzecz społeczności lokalnych zależy od dojrzałości krajowych i lokalnych ram prawnych. Im bardziej rozwinięty jest kraj pod względem standardów prawnych, tym bardziej lokalna społeczność czerpie korzyści z CSR.
Natomiast w biednych krajach – ze słabymi standardami prawnymi, międzynarodowe producenta nie są zobowiązane do respektowania potrzeb miejscowej ludności. CSR stała się jedną z najważniejszych koncepcji progresywnego zarządzania.
Odpowiedzialność społeczna biznesu jest nieraz definiowana jako koncepcja, w której firmy integrują komponenty społeczne i środowiskowe z działaniami biznesowymi, zarządzaniem i relacjami z interesariuszami.
Badania Autorów nad społeczną odpowiedzialnością biznesu ujawniły, że istnieją dwa główne modele: pierwszy to model After Profit Obligation, nawiązujący do piramidy potrzeb Maslowa, opisany przez amerykańskiego ekonomistę A.B.
Carrolla. Model ten zakłada, iż w obszarze odpowiedzialności ekonomicznej istnieje możliwość wyboru między zyskiem a ryzykiem. Zwolennicy tego podejścia dostrzegają,skomplikowane warunki rynkowe zmuszają przedsiębiorców do priorytetowego traktowania własnych interesów, co jeszcze skutkuje maksymalizacją bogactwa społecznego.
Milton Friedman uważał, iż wkład danej producenta w ogólny dobrobyt polega na jej skutecznej i skutecznej produkcji dóbr i usług, która trwa dopóki długo społeczeństwo uzna to za praktyczne, pozostawiając kwestie odpowiedzialności społecznej państwu.
Drugi model, który został spopularyzowany głównie w twórczości D.J. Wooda, nosi nazwę Before Obligation Zysk. Pod pewnymi względami model ten jest odwróconą hierarchią. Uważa się, iż wartościami najwyższymi i najważniejszymi są wartości moralne, jednak są one podporządkowane wszystkim innym wartościom.
Dlatego u podstawy piramidy leży odpowiedzialność moralna, która jest wykorzystywana niezależnie od warunków, w jakich działa organizacja. Zgodnie z tym modelem moralna postawa właścicieli, menedżerów i zwykłych pracowników buduje wartość dodaną, która wpływa na kształtowanie i pogłębianie relacji z interesariuszami i daje firmie przewagę konkurencyjną.
Idea wzajemnej solidarności oznacza,producent dążąca do zysku nie powinna szkodzić społeczeństwu, w którym się znajduje. Społeczną odpowiedzialność biznesu można traktować jako element szerszego obszaru nauk ekonomicznych, który nazywa się ekonomią społeczną.
Ekonomię społeczną można również traktować jako odpowiedź na nieprawidłowości w funkcjonowaniu gospodarki narodowej i fiasko modelu neoliberalnego. W latach 2020-2021 byliśmy świadkami bardzo wyraźnych i fundamentalnych wydarzeń związanych z pandemią COVID-19 i progresywnaniem wiodących firm farmaceutycznych produkujących szczepionki przeciwko koronawirusowi (m.in.
Pfizer, Moderna, AstraZeneca, Johnson & Johnson, czy opracowane w Rosji, Chinach, Indiach itp.). Pfizer skorzystał z ogromnych dotacji w wysokości 6,5 miliarda euro. Główne pytanie w odniesieniu do tych subsydiów pozostaje otwarte i bez odpowiedzi: czy te przedsiębiorstwa działały najczęściej w interesie społeczności międzynarodowej, czy po prostu wykorzystały okazję do wzbogacenia się w brutalny sposób (poszukiwanie lepszych cen, nagłe zatrzymanie produkcja szczepionek, odmowa dostarczania szczepionek po niższych cenach do mniej zamożnych krajów itp.).
