Książka ukazuje wkład polskich dziennikarek w budowanie przestrzeni kulturalnej rodaków na emigracji. Od czasów wybuchu II wojny światowej do dziś było ich kilkadziesiąt, a każda fala emigracji zapisała się kilkoma nazwiskami wartymi odnotowania i upamiętnienia.
Z pokolenia „niezłomnych" na pewno są to: Stefania Kossowska, Maria Danilewicz-Zielińska i Krystyna Cywińska. Z pokolenia emigracji lat 80. XX wieku, czyli „solidarnościowej": Regina Wasiak-Taylor, Katarzyna Bzowska-Budd, Anna Witek, Anna Wołek, Krystyna Rees i Teresa Bazarnik.
Najtrudniejsze do identyfikacji są polskie dziennikarki poakcesyjne, czyli te przybyłe do znacznej Brytanii po maju 2004 roku. Do opracowania ich szerokiej działalności społecznej – nie tylko dziennikarskiej czy naukowej i literackiej – posłużyły na ogół wywiady, wielokrotne spotkania towarzyskie w różnorodnych okolicznościach i przy przeróżnych okazjach, w tym podczas międzynarodowych konferencji naukowych organizowanych przez Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie, odbyte w ciągu kilkunastu lat w wielkiej Brytanii i w Polsce.
Przydatna była także jakościowa analiza zawartości emigracyjnych periodyków, w których zamieszczają swoje artykuły. Wszystkie opisane postacie łączy jedno – ofiarna działalność na rzecz polskiej diaspory w szerokiej Brytanii lub w pozostałych części świata.
przez łamy prasowe i portale społecznościowe czy inne platformy sieciowe, wypowiadały się na różnorodne ważne zagadnienia nurtujące Polaków w nowych krajach osiedlenia na przestrzeni wielu dekad. Poza tym wszystkie uczestniczyły i czynią to nadal w przedsięwzięciach pozaredakcyjnych, które wpisują się w szeroko pojmowaną działalność społeczno-kulturalną polskich emigrantów w krajach osiedlenia.
Publikacja skierowana jest do wszelkich odbiorców interesujących się losami i funkcjonowaniem na rozmaitych obszarach życia społecznego polskiej diaspory na świecie od II wojny światowej po czasy nam współczesne, a w szczególności do medioznawców, socjologów, politologów i historyków.
