Ujęty w tytule książki termin samoaktualizacja odnosi się do osobistego rozwoju wolontariuszy i został zdefiniowany na gruncie psychologii humanistycznej. Samoaktualizacja, przyjmując definicję za Maslowem, oznacza tendencję do pełnej realizacji posiadanego potencjału, a więc: talentów, zdolności, odkrywania swojej tożsamości i stawania się tym, kim się jest.
W realizacji tej tendencji istotną rolę odgrywa aktywność własna jednostki. Polega to na przyjmowaniu twórczej i podmiotowej postawy wobec własnego życia i zewnętrznych determinant. W stosunku do młodych ludzi można mówić o wzrastaniu do samorealizacji, czyli nabywaniu takich cech, które umożliwiają bądź upraszczają realizację pełnego potencjału.
Samoaktualizacja jest więc ciągłym procesem osiągania coraz obszerniejszego poziomu własnej dojrzałości, poziomu kształtowania siebie i osobistego rozwoju. W publikacji omówiony jest związek między poziomem samoaktualizacji a jakością pracy wolontariusza młodzieżowego.
Podjęcie badań w tym kierunku uzasadnia nieustające zainteresowanie młodych ludzi omawianą formą działania
