Tytuł Implementacja dyrektyw unijnych poprzez sądy krajowe Autor Monika Domańska Język polski Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska SA ISBN 978-83-264-7397-5 kolekcja Monografie Rok wydania 2014 ilość stron 404 Format pdf Spis treści Wykaz skrótów | str. 11
Wstęp | str. 15
Rozdział 1
Implementacja dyrektyw - zagadnienia wstępne | str. 23
1.1. Dyrektywa jako akt prawa unijnego | str. 23
1.1.1. Charakterystyka ogólna | str. 25
1.1.2. Instrument harmonizacji prawa | str. 29
1.1.3. Obowiązywanie, wykorzystywanie, skuteczność dyrektyw | str. 34
1.2. Implementacja a transpozycja | str. 43
1.2.1. Transpozycja | str. 46
1.2.2. Implementacja sensu largo | str. 50
1.2.3. Czynniki determinujące cykl implementacji | str. 57
1.2.4.Deficyt implementacyjny | str. 60
1.3. Normatywne podstawy obowiązku implementacji dyrektyw | str. 64
1.4. Implementacja dyrektyw przez partnerów społecznych | str. 68
Rozdział 2
Sądy krajowe jako organy implementujące | str. 75
2.1. Podstawy sądowej implementacji dyrektyw | str. 75
2.1.1. Zasada pierwszeństwa prawa unijnego | str. 76
2.1.2. Zasada sprawności prawa unijnego | str. 88
2.1.3. Artykuł 288 akapit trzeci TFUE w związku z art. 4 ust. 3 TUE | str. 92
2.1.4. Artykuł 267 TFUE jako instrument sądowej implementacji dyrektyw | str. 98
2.2. Szczególna rola sądów ostatniej instancji | str. 105
Rozdział 3
Obowiązki implementacyjne sądów wynikające z modelu implementacji sensu stricto | str. 122
3.1. Termin transpozycyjny | str. 122
3.2. Adresaci dyrektywy | str. 131
3.3.Margines władzy dyskrecjonalnej | str. 137
3.4. Realizacja celu dyrektywy | str. 145
3.5. Równowaga pomiędzy prawami podstawowymi | str. 148
3.6. Formy i środki transpozycji dyrektywy | str. 153
3.7.Obowiązek notyfikacji | str. 159
3.8. Reguła standstill | str. 168
Rozdział 4
Implementacja dyrektyw poprzez wykładnię przepisów krajowych | str. 176
4.1. Podstawy obowiązku wykładni zorientowanej na dyrektywę | str. 182
4.2. Wykładnia zorientowana na dyrektywę jako środek implementacji dyrektywy | str. 186
4.2.1. Aktualizacja obowiązku wykładni zorientowanej na dyrektywę | str. 189
4.2.1.1. Zakres temporalny | str. 193
4.2.1.2.Kolizja norm | str. 197
4.2.2.Dyskrecjonalność sędziowska | str. 205
4.3. Reguły wykładni prawa krajowego implementującego dyrektywę | str. 212
4.3.1.Wykładnia językowa | str. 221
4.3.1.1.Autonomia językowa prawa unijnego | str. 224
4.3.1.2. Zakaz wykładni contra legem | str. 228
4.3.2.Wykładnia systemowa | str. 233
4.3.3.Wykładnia poręczna | str. 237
4.3.3.1. Osiągnięcie celu dyrektywy i zakładanego stopnia harmonizacji jako funkcje aktu prawnego | str. 238
4.3.3.2. Zakaz pogarszania sytuacji prawnej jednostek | str. 240
4.4. Wynik wykładni zorientowanej na dyrektywę i jej wpływ na wybór normatywnej podstawy rozstrzygnięcia | str. 243
Rozdział 5
Implementacja dyrektyw poprzez użytkowanie bezpośrednio efektywnych przepisów | str. 247
5.1. Charakterystyka bezpośrednio produktywnego przepisu dyrektywy | str. 247
5.1.1. Test van Gend en Loos | str. 248
5.1.2. Wertykalna i horyzontalna bezpośrednia produktywność | str. 252
5.1.3. Doktrynalna koncepcja subiektywnego i obiektywnego bezpośredniego skutku | str. 258
5.1.4. Uprawnienie przyznane poprzez bezpośrednio efektywny przepis dyrektywy | str. 267
5.2. Bezpośredni skutek przepisów a źródło normatywnej podstawy rozstrzygnięcia | str. 273
5.2.1. Przepis dyrektywy jako bezpośrednia normatywna podstawa rozstrzygnięcia | str. 276
5.2.2. Przepis dyrektywy jako pośrednia normatywna podstawa rozstrzygnięcia | str. 279
5.2.2.1. Kontrola legalności decyzji organu krajowego implementującej dyrektywę | str. 280
5.2.2.2. Kontrola zastosowania marginesu władzy dyskrecjonalnej | str. 282
5.2.2.3. Niezgodne z prawem krajowym przepisy techniczne a spór pomiędzy jednostkami | str. 286
5.2.2.4 Bezskuteczność postanowień umów cywilnoprawnych naruszających dyrektywę | str. 292
Rozdział 6
wykorzystywanie prawa unijnego z urzędu jako szczególny przejaw sądowej implementacji dyrektyw | str. 296
6.1. Zasada autonomii proceduralnej państw członkowskich | str. 296
6.1.1.Warunek równoważności | str. 304
6.1.2.Warunek sprawności | str. 305
6.2. Brak unijnego obowiązku sądu krajowego działania ex officio | str. 307
6.2.1.Ochrona reguł porządku publicznego | str. 313
6.2.2. Imperatyw ochrony konsumenta jako słabszej strony stosunku prawnego | str. 326
Wnioski | str. 331
Wykaz orzecznictwa | str. 347
Wykaz aktów prawnych | str. 369
Wykaz literatury | str. 377
Wstęp | str. 15
Rozdział 1
Implementacja dyrektyw - zagadnienia wstępne | str. 23
1.1. Dyrektywa jako akt prawa unijnego | str. 23
1.1.1. Charakterystyka ogólna | str. 25
1.1.2. Instrument harmonizacji prawa | str. 29
1.1.3. Obowiązywanie, wykorzystywanie, skuteczność dyrektyw | str. 34
1.2. Implementacja a transpozycja | str. 43
1.2.1. Transpozycja | str. 46
1.2.2. Implementacja sensu largo | str. 50
1.2.3. Czynniki determinujące cykl implementacji | str. 57
1.2.4.Deficyt implementacyjny | str. 60
1.3. Normatywne podstawy obowiązku implementacji dyrektyw | str. 64
1.4. Implementacja dyrektyw przez partnerów społecznych | str. 68
Rozdział 2
Sądy krajowe jako organy implementujące | str. 75
2.1. Podstawy sądowej implementacji dyrektyw | str. 75
2.1.1. Zasada pierwszeństwa prawa unijnego | str. 76
2.1.2. Zasada sprawności prawa unijnego | str. 88
2.1.3. Artykuł 288 akapit trzeci TFUE w związku z art. 4 ust. 3 TUE | str. 92
2.1.4. Artykuł 267 TFUE jako instrument sądowej implementacji dyrektyw | str. 98
2.2. Szczególna rola sądów ostatniej instancji | str. 105
Rozdział 3
Obowiązki implementacyjne sądów wynikające z modelu implementacji sensu stricto | str. 122
3.1. Termin transpozycyjny | str. 122
3.2. Adresaci dyrektywy | str. 131
3.3.Margines władzy dyskrecjonalnej | str. 137
3.4. Realizacja celu dyrektywy | str. 145
3.5. Równowaga pomiędzy prawami podstawowymi | str. 148
3.6. Formy i środki transpozycji dyrektywy | str. 153
3.7.Obowiązek notyfikacji | str. 159
3.8. Reguła standstill | str. 168
Rozdział 4
Implementacja dyrektyw poprzez wykładnię przepisów krajowych | str. 176
4.1. Podstawy obowiązku wykładni zorientowanej na dyrektywę | str. 182
4.2. Wykładnia zorientowana na dyrektywę jako środek implementacji dyrektywy | str. 186
4.2.1. Aktualizacja obowiązku wykładni zorientowanej na dyrektywę | str. 189
4.2.1.1. Zakres temporalny | str. 193
4.2.1.2.Kolizja norm | str. 197
4.2.2.Dyskrecjonalność sędziowska | str. 205
4.3. Reguły wykładni prawa krajowego implementującego dyrektywę | str. 212
4.3.1.Wykładnia językowa | str. 221
4.3.1.1.Autonomia językowa prawa unijnego | str. 224
4.3.1.2. Zakaz wykładni contra legem | str. 228
4.3.2.Wykładnia systemowa | str. 233
4.3.3.Wykładnia poręczna | str. 237
4.3.3.1. Osiągnięcie celu dyrektywy i zakładanego stopnia harmonizacji jako funkcje aktu prawnego | str. 238
4.3.3.2. Zakaz pogarszania sytuacji prawnej jednostek | str. 240
4.4. Wynik wykładni zorientowanej na dyrektywę i jej wpływ na wybór normatywnej podstawy rozstrzygnięcia | str. 243
Rozdział 5
Implementacja dyrektyw poprzez użytkowanie bezpośrednio efektywnych przepisów | str. 247
5.1. Charakterystyka bezpośrednio produktywnego przepisu dyrektywy | str. 247
5.1.1. Test van Gend en Loos | str. 248
5.1.2. Wertykalna i horyzontalna bezpośrednia produktywność | str. 252
5.1.3. Doktrynalna koncepcja subiektywnego i obiektywnego bezpośredniego skutku | str. 258
5.1.4. Uprawnienie przyznane poprzez bezpośrednio efektywny przepis dyrektywy | str. 267
5.2. Bezpośredni skutek przepisów a źródło normatywnej podstawy rozstrzygnięcia | str. 273
5.2.1. Przepis dyrektywy jako bezpośrednia normatywna podstawa rozstrzygnięcia | str. 276
5.2.2. Przepis dyrektywy jako pośrednia normatywna podstawa rozstrzygnięcia | str. 279
5.2.2.1. Kontrola legalności decyzji organu krajowego implementującej dyrektywę | str. 280
5.2.2.2. Kontrola zastosowania marginesu władzy dyskrecjonalnej | str. 282
5.2.2.3. Niezgodne z prawem krajowym przepisy techniczne a spór pomiędzy jednostkami | str. 286
5.2.2.4 Bezskuteczność postanowień umów cywilnoprawnych naruszających dyrektywę | str. 292
Rozdział 6
wykorzystywanie prawa unijnego z urzędu jako szczególny przejaw sądowej implementacji dyrektyw | str. 296
6.1. Zasada autonomii proceduralnej państw członkowskich | str. 296
6.1.1.Warunek równoważności | str. 304
6.1.2.Warunek sprawności | str. 305
6.2. Brak unijnego obowiązku sądu krajowego działania ex officio | str. 307
6.2.1.Ochrona reguł porządku publicznego | str. 313
6.2.2. Imperatyw ochrony konsumenta jako słabszej strony stosunku prawnego | str. 326
Wnioski | str. 331
Wykaz orzecznictwa | str. 347
Wykaz aktów prawnych | str. 369
Wykaz literatury | str. 377
